MACELLARIA: Ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος

Αν διαβάζεις αυτές τις σημειώσεις θα πει πως δεν ήμουν ο τελευταίος άνθρωπος στη γη. Μα εφόσον τις διαβάζεις χωρίς να το γνωρίζω, θα πει επίσης πως δεν θα υπάρχω πια, αφού τις κουβαλώ πάντα μαζί μου. Γιατί αν δεν ειμαι ο τελευταιος, αυτές οι σημειώσεις ίσως αποδειχτούν η κιβωτός της συλλογικής μας μνήμης που θα βοηθήσουν τις επόμενες γενιές να κατανοήσουν τα σφάλματα των πατέρων τους και να μην τα επαναλάβουν. Κάθομαι εδώ, κλεισμένος στο χρηματοκιβώτιο της Εθνικής Τράπεζας, στο υπόγειο του κτιρίου, που το έχω μετατρέψει σε σπίτι. Εχω μεταφέρει τρόφιμα, νερό και σεντόνια. Υπολόγισα ότι οι προμήθειές μου αρκούν, αν κάνω οικονομία, για ακόμα δυό μήνες περίπου. Κατόπιν, αν δεν συμβεί κάτι, δεν έχω άλλη επιλογή από το να πιω τα φάρμακα που κατόρθωσα να παρω μαζί μου ελπίζοντας να φύγω γρήγορα και χωρίς πόνους. Αλλα και να πονέσω, σίγουρα θα είναι καλύτερα από το να βγω εκεί έξω. Εχω να βγω έξω 3 μήνες. Προχτές ανέβηκα με όλες τις προφυλάξεις στο ισόγειο και κοίταξα δειλά από τη βιτρίνα του μοναδικού διαδρόμου που δεν έχει μολυνθεί μήπως και η κατάσταση άλλαξε. Τίποτα δεν άλλαξε. Ο ουρανός δε φαίνεται, μονάχα το βουητό απο τα εκατομμύρια τρισεκατομμυρίων των μυγών θυμίζει ότι από πάνω τους πρέπει να υπάρχει ακόμα ο ουρανός. Η μέρα είναι μαύρη. Μόνο τη μάζα, την πυκνή μαύρη μάζα από τις μύγες διακρίνω. Είναι τόσο συμπαγής που μου φαίνεται πως θα χωρούσαν εκατομμύρια από αυτές σε ένα ποτήρι του κρασιού. Απορώ πως καταφέρνουν να πετάνε. Είναι αδύνατον να βγω έστω για δευτερόλεπτα. Θα με κατασπαράξουν αμέσως. Ούτε να περιπλανηθώ στο ισόγειο μπορώ. Οι μύγες είναι κι εδώ μέσα, μπήκαν από τον εξαερισμό ή απο κάποιο σπασμένο τζάμι. Παντού είναι. Σε κάθε κτίριο, σε κάθε σπιθαμή της γης έρπουν οι νύμφες τους, σε κάθε κυβικό χιλιοστό αέρα πετάνε χιλιάδες από αυτά τα τέρατα. Δεν ξέρω πως ζουν πια, υποθέτω πως θα τρέφονται απο τη σήψη των πτωμάτων. Εχω μια ελπίδα, πως όταν οι σάρκες όλων των νεκρών εξαφανιστούν, ίσως οι μύγες να πεθάνουν. Αλλά φοβάμαι πως αυτό θα αργήσει περισσότερο από όσο μπορώ να αντέξω. Με κόπο κατάφερα να απομωνώσω τον διάδρομο και να κρατήσω καθαρό το χρηματοκιβώτιο. Η ανθρωπότητα καταστράφηκε από τη Δημοκρατία. Είχαμε πετύχει επιτέλους την πιο κοντινή εφαρμογή του Επιταφίου του Περικλή, απο τότε που ο ίδιος την περιέγραψε. Μας χρειάστηκαν πολλοί αιώνες, αλλά η Δημοκρατία, επιτέλους, λειτουργούσε καλά στον περισσότερο κόσμο. Σεβόμασταν ο ένας τον άλλον, μετείχαμε στα κοινά, τα δικαιώματα ανθρώπων αλλα και ζώων γίνονταν σεβαστά, στο δρόμο οι άνθρωποι ήσαν ευγενείς και οι πόλεμοι είχαν περιοριστεί στις άγριες περιοχές. Ευημερούσαμε. Οι περισσότεροι από εμάς είμασταν χορτοφάγοι και σχεδόν κάθε οικογένεια είχε και κάποιο κατοικίδιο. Η Δημοκρατία δεν είχε φέρει τον σεβασμό μόνο για τον άνθρωπο, αλλά για κάθε μορφή ζωής. Η κατανάλωση κρέατος είχε περιοριστεί δραματικά από τότε που αποδείχθηκε επιστημονικά πως ήταν ένοχη για τη βίαιη συμπεριφορά των προγόνων μας. Η βιοτεχνολογία εξάλλου είχε επιτύχει το κάρπισμα των ξερών εδαφών με ελάχιστο νερό και είχαμε βρει τον τρόπο να καλλιεργούμε διασταυρώσεις φυτών που έδιναν νόστιμους και θρεπτικούς καρπούς, αντικαθιστώντας πλήρως τις ζωικές πρωτείνες. Και τότε ακριβώς, λες και περίμεναν αιώνες την κατάλληλη στιγμή, ήρθαν οι μύγες. Οι επιστήμονες είπαν πως ήταν μεταλλαγμένη ποικιλία μιας μύγας που ονομαζόταν callitroga macellaria –πιο ταιριστό όνομα δε θα μπορούσε να έχει- και θεωρούσαν ότι είχε σχεδόν εξαφανιστεί από τα μέσα του περασμένου αιώνα. Οι ενήλικες μύγες ήταν χρυσές και τσιμπούσαν άγρια. Λίγες μαζί δεν κάνουν δα ζημιά, όμως εκατομμύρια από αυτές μπορούν να σε κατασπαράξουν. Αλλα τη μεγάλη ζημιά την έκαναν οι προνύμφες τους. Και κάθε μύγα γεννούσε εκατοντάδες αυγά. Οπως έλεγαν στην αρχή οι ειδήσεις, η καταστροφή ξεκίνησε στις ολλανδικές και βέλγικες φάρμες, όπου εκτρέφαμε ακόμα αγελάδες και γουρούνια για τους αμετανόητους κρεατοφάγους –Δημοκρατία σημαίνει να σεβόμαστε ακόμα κι αυτούς. Η μύγα αυτή έχει την ιδιαιτερότητα ότι γεννάει τα αυγά της μέσα σε ανοιχτές πληγές και μέσα σε υγρές τρύπες. Σε μύτες, σε αυτιά, σε αφαλούς νεογνών, σε εκδορές, σε οποιαδήποτε πληγή ή τρύπα υπάρχει. Ο ξενιστής δεν καταλαβαίνει τίποτα στην αρχή, έως ότου το αυγό να εκκολαφθεί. Και τότε είναι πια αργά. Η θανατηφόρα τους μοναδικότητα, είναι ότι ενώ στις κοινές μύγες οι προνύμφες που βγαίνουν από τα αυγά είναι σαπροφάγες, οι προνύμφες macellaria κάνουν ακριβώς αυτό που λέει το όνομά τους: τρώνε τις σάρκες του ξενιστή του απο μέσα προς τα έξω. Μέσα σε λίγες μόνο ημέρες, εκτοντάδες χιλιάδες ζώα εκτροφής στις φάρμες των Κάτω Χωρών αλλά και άλογα στους σταύλους, βρήκαν τραγικό θάνατο απο τις προνύμφες χωρίς κανένας να μπορεί να κάνει τίποτα. Σύντομα οι μύγες εξαπλώθηκαν σε μια τεράστια περιοχή της κεντρικής Ευρώπης, προκαλώντας πανικό και διεθνή συναγερμό. Οι επιστήμονες δοκίμασαν να τις εξολοθρεύσουν με διάφορους τρόπους και δηλητήρια, αλλά κανένας από αυτούς δεν ήταν αποτελεσματικός στην έκταση που χρειαζόταν. Η Δημοκρατία και οι φιλοζωικές οργανώσεις, σκεπτόμενες ακόμα με όρους ειρήνης, δεν επέτρεπαν να σφαγιάσουμε προληπτικά όλα τα ζώα. Λίγες μέρες ακόμα και η επιδημία είχε εξαπλωθεί στα κατοικίδια και σε όλη την Ευρώπη. Αστεγοι, μεθυσμένοι, γέροι και μωρά παιδιά, ιδίως τα τσιγγανόπουλα, ήταν τα πρώτα ανθρώπινα θύματα. Ο θάνατος ήταν φριχτός, ο πιο οδυνηρός που μπορούσε κανείς να φανταστεί. Οι προνύμφες τους κατέτρωγαν τα σωθικά και κατόπιν ελευθερώνονταν ως νύμφες στον αέρα. Οι επιστήμονες τότε σκέφτηκαν έναν ακόμα τρόπο που θα μπορούσε ίσως να μας είχε σώσει, αν η Δημοκρατία δεν επέμενε ακόμα να τους εμποδίζει. Σκέφτηκαν να ακτινοβολήσουν μερικά εκατομύρια αιχμάλωτες αρσενικές μύγες στο στάδιο της νύμφης προκειμένου να στειρωθούν και κατόπιν να τις αμολύσουν ελεύθερες ώστε να ζευγαρώσουν με τις θηλυκές και να παραχθούν έτσι αυγά που δεν θα μπορούσαν να εκκολαφθούν. Ομως κάποιες από τις χιλιάδες φιλοζωικές οργανώσεις του πολιτισμένου κόσμου αντέδρασαν με προσφυγές στα Δικαστήρια Δικαιωμάτων Ζωής (ήταν ο θεσμός που είχαμε εγκαθιδρύσει οι πιοπολιτισμένες χώρες) υποστηρίζοντας ότι μια γενοκτονία στις μέρες μας θα ήταν ηθικά απαράδεκτη, ακόμα κι αν αφορούσε έντομα.Και τα έντομα έχουν δικαίωμα στη ζωή, έλεγαν καλώντας τους επιστήμονες να βρούν τρόπους αντιμετώπισης της κρίσης που να είναι σύμφωνοι με τις ανθρωπιστικές αξίες της Δημοκρατίας. Η στάση τους αυτή προκάλεσε διεθνή κρίση. Πρώτο έπεσε το Βέλγιο. Η κυβέρνηση, ένας Συνασπισμός οικολόγων και ριζοσπαστών της Αριστεράς, αποδυναμωμένη ήδη από την κρίση καθυστερούσε να λάβει αποφάσεις κάτω από την πίεση των οικολόγων, με αποτέλεσμα μια ομάδα βουλευτών να αποσχιστεί και να δημιουργηθεί κυβερνητική κρίση που οδήγησε τη χώρα σε πρόωρες εκλογές. Καθώς όμως η επιδημία εξαπλωνόταν ραγδαία και πλέον δεν ήταν μόνο τα ζώα αλλά και δεκάδες άνθρωποι που πέθαιναν κάθε μέρα, την δεύτερη εβδομάδα της κρίσης ένας στρατηγός ονόματι Βερλέν κατέβασε τα τανκ στις Βρυξέλλες και το Στρασβούργο καταλαμβάνοντας τις έδρες του Ευρωπαικού και του Βελγικού κοινοβουλίου. Ο Βερλέν κήρυξε τη χώρα σε κατάσταση πολέμου, διέταξε τους επιστήμονες της χώρας να προχωρήσουν αμέσως στις ακτινοβολήσεις των προνυμφών και το στρατό να εκτελέσει οποιοδήποτε ζωντανό δεν ήταν άνθρωπος, ακόμα και τις γάτες και τις μαιμούδες του ζωοολογικού κήπου. Πραξικόπημα στην έδρα της Ευρωπαικής Ενωσης δεν μπορούσε να γίνει αποδεκτό από τα υπόλοιπα κράτη μέλη. Υπό την πίεση των εξελίξεων, γαλλικά και γερμανικά στρατεύματα εισέβαλαν στο Βέλγιο στις 4 Αυγούστου του 2038, χωρίς να έχει προηγηθεί έγκριση της ΕΕ και του ΟΗΕ, λόγω του κατεπείγοντος της κατάστασης. Αλλά η Ολλανδία, η Ελβετία, η Ισπανία, η Ιταλία, η Βρετανία και όλες οι πρώην ανατολικές χώρες τάχθηκαν υπέρ του Βερλέν, όχι επειδή έκανε το πραξικόπημα αλλά γιατί οι νεκροί πολλαπλασιάζονταν. Σε 3 ημέρες η Ευρωπαική Ενωση δεν υπήρχε πια και οι μάχες από το Βέλγιο είχαν εξαπλωθεί στη μισή Ευρώπη. Τα αμερικανικά στρατεύματα έφτασαν την επόμενη εβδομάδα, έχοντας συμμαχήσει με τον άξονα των οικολόγων και τα ρωσικά 2 μέρες αργότερα μαζί με τις υπόλοιπες πρώην ρωσικές δημοκρατίες. Ενώ οι επιστήμονες του συνασπισμού των αντιοικολόγων βομβάρδιζαν τις μύγες με ακτινοβολία, τα πτώματα που συσσωρεύονταν στα πεδία των μαχών έκαναν την κατάσταση ακόμα χειρότερη, με αποτέλεσμα να συμφωνηθεί απο τις αντιμαχόμενες πλευρές οι νεκροί να καίγονται. Στο μεταξύ όμως, στο στρατόπεδο του άξονα της Δημοκρατίας άρχισαν να ξεσπούν αιματηρές ταραχές και επαναστάσεις, επειδή ο πληθυσμός αποδεκατιζόταν από μύγες και μάχες, χωρίς πια κανείς να λαμβάνει μέτρα. Δεν διεκδικώ δάφνες ιστορικού. Δεν έχει σημασία εξάλλου, όπως το βλέπω, να διηγηθώ τη συνέχεια των επιχειρήσεων. Είναι ευνόητη σε κάθε πόλεμο από τα αρχαία χρόνια, οι παραλλαγές του πολέμου εξάλλου δεν είναι δα και τόσες πολλές. Εναν περίπου μήνα μετά την έναρξη του 3ου παγκοσμίου πολέμου δεν είχε πια σημασία προς τα που θα πήγαινε η νικη, γιατί δεν υπήρχαν πια και πολλά στρατεύματα. Στο μεταξύ οι μύγες είχαν εξαπλωθεί στον υπόλοιπο κόσμο, φτάνοντας ακόμα και στην Αυστραλία και στα Νησιά Βανουάτου, στο Κιλιμάτζαρο και το Φούτζι, στην Αριζόνα και τον Βερίγγειο πορθμό με κάθε μέσο: μέσα στα αεροπλάνα, τα μεταγωγικά, τα πλοία, τα τρένα, πάνω και μέσα στα πουλιά, στις καμήλες, στα γαιδουράκια, στα ποντίκια, στους ανθρώπους. Η ανθρωπότητα, σε μια τελευταία προσπάθεια, επιχείρησε όσο πιο συντονισμένα να σκοτώσει τουλάχιστον τα ζώα, αλλά ακόμα και τότε υπήρξαν αρνήσεις.Οι Ινδοί αρνήθηκαν να θυσιάσουν τις ιερές αγελάδες και απείλησαν να χρησιμοποιήσουν τα πυρηνικά. Το Πακιστάν, που ήδη θρηνούσε 2 εκατομμύρια νεκρούς, επιτέθηκε τότε στην Ινδία και έτσι ξέσπασε το δεύτερο μέρος του πολέμου στην Ασία, όσο η Ευρώπη προσπαθούσε να αναδιοργανωθεί. Σε μικρότερη έκταση το ίδιο συνέβαινε στην Αφρική, όπου η Νότια Αφρική είχε επιτεθεί στην Ναμίμπια που αρνιόταν να θυσιάσει τος ελέφαντες και η Αίγυπτος στο Σουδάν για τις καμήλες. Στην Αμερική πάλι τα στρατεύματα είχαν επιστρέψει, καθώς εξελισσόταν ο δεύτερος εμφύλιος, που ξεκίνησε φυσικά από τους γελαδάρηδες του Τέξας. Οταν η Δημοκρατία αποφάσισε επιτέλους να κάνει ειρήνη και να κηρύξει όλο τον κόσμο σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, ήταν πια πολύ αργά. Ο δικτάτορας Βερλέν δεν είχε πια σημασία. Τίποτα δεν είχε πια σημασία. Οπλα μαζικής καταστροφής δεν μπορούσαν βέβαια να χρησιμοποιηθούν και οι ακτινοβολίες απέδιδαν μεν, αλλά με αργό ρυθμό γιατί είχαμε καθυστερήσει. Αν το είχαμε κάνει αυτό στην αρχή, όταν η κρίση βρισκόταν ακόμα μόνο στις Κάτω Χώρες, ίσως να τα είχαμε καταφέρει. Δε θα σε κουράσω άλλο. Το ξέρεις ήδη από την αρχή, στον 3ο παγκόσμιο πόλεμο νίκησαν οι μύγες. Η Δημοκρατία μας αποδείχτηκε αδύναμη παρότι αγαπημένη, ίσως γιατί η Δημοκρατία δεν βλέπει τον κόσμο όπως πράγματι είναι, αλλά την ιδέα του κόσμου που θα έπρεπε να είναι. Η Δημοκρατία μας είναι Πλατωνική, αλλα ο κόσμος Αριστοτελικός. Κι έτσι σε αποχaιρετώ. Αν με διαβάζεις, ίσως η ανθρωπότητα να επιβιώσει ξανά. Θαθελα μόνο να σου θυμίσωμια φράση που μου έχει καρφωθεί στο μυαλό, χωρίς να θυμάμαι πια ποιός την είπε. «Δεν ξέρω πως θα γίνει ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος, πάντως ο τέταρτος θα γίνει με πέτρες και ρόπαλα» Τώρα ξέρουμε πως έγινε ο τρίτος. Σου εύχομαι να τον διαψεύσεις.
~~
Σημείωση-Απντειτ:
Ξέχασα να γράψω ότι το είδος της μύγας που περιγράφεται εδώ είναι υπαρκτό, όπως πραγματική είναι και η αρχή της ιστορίας. Τη δεκαετία του '70 στην Αριζόνα-ΗΠΑ, χιλιάδες βοοειδή εξοντώθηκαν ακριβώς με τον τρόπο που περιγράφεται, δηλ απο τις προνύμφες της μύγας μακελλάρη που τα κατέφαγαν απο μέσα προς τα έξω... Η επιδημία έληξε επίσης με τον τρόπο που περιγράφεται, δηλαδή με στείρωση, μέσω ακτινοβολίας, αρσενικών μυγών, οι οποίες κατόπιν απελευθερώθηκαν και γονιμοποίησαν τις θηλυκές με "κούφια" αυγά.

buzz it!

25 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

αν το διαβάσει ο Ντάνι Μπόιλ θα σας βάλει να γράψετε το σενάριο του "28 μήνες πιό μετά"

Xνούδι είπε...

Κάτι υπάρχει δεν μπορεί. Κάτι υπήρχε από πάντα, σκάβει από μέσα τον πλανήτη σιγά σιγά ρουφάει τα σωθηκά του κι όλο το ονειρευόμαστε.
Ώσπου να ξεπεταχτούν καινούργιες ράτσες για να μιλούν για κάποια πλάσματα προιστορικά που κάποτε ζούσαν και βασιλέψαν στην πλάτη της γης γεμάτα αγάπη κι ούτε οι θεοί τους ξέραν τι εννούσαν με αυτή την λέξη.


Χνουδοαντιγραφή με ατσούμπαλες αναλαμπές.

κπρκδνσαηφοι (τα πάτησα στην τύχη. Μπορείς να φτιάξεις μια λέξη;)

Nomad είπε...

κΚΚΜοίρη,

θα του αρνηθώ, διότι εγώ είμαι του πχοιοτικού και σνομπάρω το χόλιγουντ. Στοχεύω στο Μπρόντγουει, όπως ο Ιωάννης Μελισσανίδης!

:ΡΡ

Χνου,


αμέ! ΝΑ μια φράση:

κπρκδνσαηφοι =

καφροι (μας) πηδησαν; Νισάφι!

:ΡΡ

(Καλά, εκανα ζαβολιά αλλα είμαι ζαβολιάρης)

Xνούδι είπε...

έχω μια ακατανίκητη επιθυμία να σου καταστρέψω τα σχόλια (αντιγράφωντας αυτό που κάνεις εσύ δλδ σε εμένα τις περισσότερες φορές) αλλά πρώτον, είμαι σίγουρη ότι θα το διασκεδάσεις κιόλας και δεύτερον γέλασα με τον Ιωάννη τόσο πολύ που εντάξει.

sadcharlotte είπε...

creepy φαντασια εχετε αγαπητε...
συγχαρητηρια

ο αποτέτοιος είπε...

αν είναι να σας εμπνέω με τέτοιον τρόπο και να γράφετε τέτοια φρικιαστικά σενάρια, να σταματήσω αμέσως να ποστάρω!

Ανώνυμος είπε...

στο Μπρόντγουει λοιπόν, στο Μπρόντγουει...

Ανώνυμος είπε...

Συφωνώ με Sadcharlotte και ΚΚΜοίρης, αλλά έχω να σας ενημερώσω και για το εξής. Τώρα κατάλαβα την θεωρία σας περί γκομενικού αλυτρωτισμού. Θα περιμένουμε τη μύγα Μακελάρη για να τις πάρει όλες! Ακόμα κι αυτές που φανταζόμαστε. Κι ας πάρει κι εμάς μαζί! Καλά τα λέω; ;)

Ανώνυμος είπε...

Πολύ καλό!

Από σήμερα κυκλοφορώ με μυγοσκοτώστρα.

Ωστόσο είναι σίγουρο πως αυτές θα ευθύνονται για τον Γ΄Παγκόσμιο Πόλεμο ή απλώς δε τις συμπαθείτε;

Υ.Γ. Για τις προηγούμενες τοποθετήσεις μου θέλω να ζητήσω συγνώμη εφόσων σας έδωσαν την εντύπωση προσβλητικής ή εριστικής από μέρους μου συμπεριφοράς.Είναι το μόνο που δεν ήθελα.
Μόνο που καμιά φορά "η άλλη μέρα" που έχω μέσα μου "ξυπνάει" και δε συκώνει μύγα στο σπαθί της γυναικείας υπόθεσης (πάλι οι μύγες)!
Όσο για τα τα ονόματα κάποια δεν τα γνωρίζω και κάποια ναι.
Δεν είναι ωστόσο των λογοτεχνικών μου προτιμήσεων.
Και δε σας παρεξηγώ, όχι!
Μόνο που στεναχωρήθηκα λίγο...

Spy είπε...

Eίστε τυχερός.
Bρήκα έναν ακόμη επιζώντα...

Eλπίζω να σας πρόλαβα...

Ανώνυμος είπε...

Μην πτοείστε αγαπητέ και μην κάνετε τίποτε απονενοημένο!Τη λύση την έχει ο Κρόνεμπεργκ!

Σελιτσάνος.

(Καλό και ευεργετικά ενοχλητικό).

aKanonisti είπε...

Οποιος παίζει τον θεό... αυτά παθαίνει...
Εχω όμως ένα κενό...
Οι κατσαρίδες?? τι γίνανε???
Χάσανε 5-0???
Πάντα νόμιζα πως θα κερδίζανε...

Nomad είπε...

Χνούδι,

μη με απειλείς εμένα γιατί θα στο κάνω καλοκαιρινό το μαγαζί σου! Και βεβαίως θα το απολαύσεις!

:ΡΡ

Λυπημένη μας καρλότα,

ο,τι μπορώ κάνω ο άνθρωπος για να ξελυπηθείτε, μέχρι και να σας τρομάξω προσπαθώ!

:ΡΡΡ

Αποτέτοιε,

τι να κανω, υπήρξες ο μούσος μου! Αφου με ενέπνευσε το ποστ σου για τη μύγα, ε, τι να εγραφα αμπαουτ φλαις, λοβ στόρι;;; γραψε κι εσύ τπτ για κυκλάμινα να σου γράψω κάτι σχετικό με χρώματα, φθινόπωρο κλπ. (Μόνο μη μου ποστάρεις καναν κώλο γιατί αντιλαμβάνεσαι τι έχει να συμβεί)

:ΡΡΡ

κΚΚΜοίρη,

ετσι όπως τό'πατε, θυμήθηκα μια κατάρα που δίναμε στο στρατό: στο τριεθνές, στο τριεθνές!!!

:ΡΡ

ηδδ345φ,

δηλαδή όποιος έχει τη μύγα... λυτρώνεται;;;

:ΡΡ

Αυριο είναι μια καιρνούργια μέρα,

καταρχήν πείτε μου, δε θα μπορούσε αυριο να είναι και μια καινούργια νύχτα; :)
Αφου αναρωτηθούμε πάνω σε αυτό, να σας πω ότι δεν μου έδωσαν καμιά τέτοια εντύπωση, αλλίμονο. Είστε ευγενέστατη και τα μπλογκ είναι για να γίνεται διάλογος, εαν δεν ήθελα διάλογο δεν θα είχα ανοιχτά τα σχόλια. Και βεβαίως δεν ήθελα να σας στεναχωρήσω αλλα να αστειευτώ, ίσως το έκανα ανεπιτυχώς, ξέρετε καμιά φορά μου βγαίνει λίγο κρύο.
Αλλα πείτε μου κάτι τώρα, ειλικρινά δεν καταλαβαίνω: τι είναι "η γυναικεία υπόθεση" ; Εννοείτε κάποιον τύπο φεμινισμού;
Νομίζω ότι στις μέρες μας ελάχιστοι πια ξεχωρίζουν συμπεριφορές βάσει φύλου. Εχω γυναίκα προισταμένη, δεκάδες γυναίκες συναδέλφους, είμαι -οικειοθελώς- υποτελής στη σύζυγο και την κόρη μου, γνωρίζω γυναίκες που στον σεξουαλικό τομέα συμπεριφέρονται όπως οι άντρες και αντρες που λειτουργούν πιο συνααισθηματικά...Θέλω να πω, εχει νόημα σήμερα ο προσδιορισμός του ανθρώπου βάσει φύλου;
(οκ, αν είμαστε στο ιραν ναι, αλλα μιλώ για τις δυτικές κοινωνίες, με τις εργαζόμενες γυναίκες)
Δεν ξερω αν καταλαβα σωστά, ίσως να σας παρερμηνεύω. Την καλησπέρα μου.

Κατάσκοπε,

είσαι μια δικτυακή εγκυκλοπαίδεια!

:ΡΡΡ

Σελιτσάνε,

δεν θα κανω τπτ. εκεί μεσα θα κάτσω μέχρι να ψοφήσουν όλες (ευχαριστώ πολύ...)

Ακανόνιστη,

οι κατσαρίδες εκεί πρέπει να είναι κι αυτές, αλλα δεν τις βλέπω. εξάλλου για τις μύγες λεμε τώρα.
Ο,τι κενό έχεις να με ρωτάς να στο καλύπτω.

:ΡΡΡ

Ανώνυμος είπε...

απορώ (νοτ ριλι :Ρ) αν η αφέλεια του αφηγητή είναι τέχνασμα ή αντικατοπτρισμός του συγγραφέα (και τα δύο;).
μου άρεσε, ένιγουέι.

Nomad είπε...

Αλμ,

απαντώ (ρίλι :Ρ)ότι η αφέλεια του αφηγητή δεν συγκρίνεται με αυτήν του αλλουνού.
Μερσί, εβριγουέι

Ανώνυμος είπε...

οκ (ριλι), πα ντε κουά, άλγουέις με φτερά

Ανώνυμος είπε...

αυτό το ανωνυμοςείπε, είμαι εγώ.

(τι να κάνουμε, ο καθένας ότι μπορεί κάνει, ο ένας την μποβαρί κι ο κανένας τον ανώνυμοςείπε)

Spark D' Ark είπε...

εξαιρετικό κείμενο

Nomad είπε...

ανώνυμε είπες,

κι όταν πετάς εκει ψηλά/θα σου φωνάζω γειάαααα χαράαααααα!!!!

:ΡΡ

Αλμ,

το σωστό θα ήταν Μποβαρεί, δηλ. ωραία καρπαζιά.

:ΡΡΡΡ

Σπαρκ,

σας ευχαριστώ πολύ.
:)

Ανώνυμος είπε...

νο μπέιμπ, το σωστό θα ήταν: το σωστό θα ήταν Μποβαρεί, δηλ. ωραία καρπαζιά, μ ω ρ ό μ ο υ.

:ΡΡΡΡΡ

Ανώνυμος είπε...

Καταρχήν χαίρομαι που ήδη έχετε δημοσιεύσει κάτι καινούριο και ως εκ τούτου δεν θα χρειαστεί οι άνθρωποι που σας παρακολουθούν να διαβάσουν αυτά που θα ήθελα να σας πω, ως απάντηση στις ερωτήσεις που μου υποβάλλατε.

Εκφράσατε την απορία για το τι είναι η "γυναικεία υπόθεση" και αν με τον όρο αυτό εννοώ κάποιο τύπο φεμινισμού.

Ο όρος "γυναικεία υπόθεση" ή πιο σωστά "γυναικείο ζήτημα" δεν είναι καταρχήν κάτι που αναφέρεται από μένα για πρώτη φορά.

Με τον όρο αυτό ορίζεται, εκείνο το ιστορικό και κοινωνικό φαινόμενο που αποτελεί ένα σύμπλεγμα, οικονομικών, κοινωνικών και πολιτιστικών α ν ι σ ο τ ι μ ι ώ ν και διακρίσεων που εκδηλώνονται σ΄ όλους τους τομείς της κοινωνικής και προσωπικής ζωής κάθε γυναίκας.
Ο όρος "ισοτιμία" αναγνωρίζει τις ι δ ι α ι τ ε ρ ό τ η τ ε ς των φύλων.
Λαμβάνει υπόψη τις ιδιαίτερες ανάγκες αλλά και τις συνέπειες που προκύπτουν από την αναπαραγωγική λειτουργία και τα κοινωνικά προβλήματα που βιώνουν οι γυναίκες, ώστε να μη λειτουργούν ως εμπόδια στην ανάπτυξη της προσωπικότητάς τους.
Έ τσι θα διαφωνήσω μαζί σας ότι η ιδιαιτερότητα και άρα ο διαχωρισμός των φύλων στηρίζεται στο κριτήριο της συμπεριφοράς.
Οι συμπεριφορές μπορεί να έχουν "γυναικεία" ή "ανδρικά" χαρακτηριστικά και κάποιες φορές να λειτουργούν και ως συγκοινωνούντα δοχεία, ωστόσο η συμπεριφορά δεν είναι αυτό που κάνει έναν άνδρα "άνδρα" και μία "γυναίκα" γυναίκα.
Θα συμφωνήσω μαζί σας όμως, ότι οι γυναίκες κατέχουν πολύ μεγαλύτερο ποσοστό στις θέσεις εργασίας από ότι παλαιότερα.
Τι ποσοστό όμως από αυτές κατέχουν στελεχικές θέσεις;(π.χ. το 60% περίπου του δημόσιου τομέα είναι γυναίκες - εργαζόμενες, όμως μόνο το 5% περίπου έχουν διευθυντικό πόστο.Έτσι η σύζυγός σας είναι προϊσταμένη ωστόσο είναι στο 5%).

Εργαζόμενες γυναίκες υπάρχουν χωρίς αμφιβολία.
Όμως αυτό σημαίνει ότι καθημερινά, "διανύουν" τον ίδιο δρόμο (αντοχής θα τον χαρακτήριζα) με αυτό που διανύουν οι άνδρες;
Αυτό σημαίνει ότι η εργασία έξω από το σπίτι την απάλλαξε από τα παραδοσιακά της "καθήκοντα" (της νοικοκυράς, της αρμόδιας για όλα τα θέματα που αφορούν την ανατροφή των παιδιών) κατά το ήμισυ;
Μάλλον όχι θα απαντούσε η συντριπτική πλειοψηφία των γυναικών.Ακόμη και αν στην καλύτερη των περιπτώσεων έχει τον άνδρα της βοηθό, η βοήθεια που της παρέχεται δεν είναι σχεδόν ποτέ κατά το ήμισυ, τις περισσότερες φορές είναι ελάχιστη έως ανύπαρκτη και άλλες φορές κατά "παραχώρηση".

Στο θέμα δε της ανεργίας όπως και στο καθεστώς της μερικής απασχόλησης οι γυναίκες επίσης έχουν τα "πρωτεία".
Ίσως γιατί "δημιουργούν" μεγαλύτερα προβλήματα στους εργοδότες τους, στον ιδιωτικό τομέα κυρίως: άδειες εγκυμοσύνης, ασθένειες παιδιών, έλλειψη πλήρους αφοσίωσης στη δουλειά λόγω οικογένειας.
Τη γυναίκα τη "συνοδεύουν" στη ζωή της από την παιδική της ηλικία, πρότυπα και στερεότυπα που την καθοδηγούν να στηρίζεται στην ομορφιά της ή αργότερα σ΄έναν άνδρα που θα της "λύνει" τα προβλήματα.Οι απαγορεύσεις συχνά που της επιβάλλονται από το σπίτι είναι περισσότερες από τις αντίστοιχες που επιβάλλονται σ' ένα συνομίληκό της αγόρι.
Βέβαια θα μπορούσε να αντιτείνει κάποιος ότι και για τον άννδρα υπάρχουν στερεότυπα και πρότυπα που από κάποιους θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν καταπιεστικά.Μόνο που για τους άνδρες τα πρότυπα στην τελική και κατά κανόνα τον καθοδηγούν να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες, να παίρνει ρίσκα, να κυνηγά και να παλεύει γι αυτό που θέλει.
Εδώ βέβαια θα δεχθώ ότι το οικογενειακό περιβάλλον είναι πολύ σπουδαίο και καθοριστικό για την ανάπτυξη της μίας ή της άλλης προσωπικότητας.

Μέσα στα στερεότυπα συγκαταλέγω ανέκδοτα (π.χ για τις ξανθές), εκφράσεις υποτιμητικές:"εύκολες",
"χαζές", "υστερικές", "είναι όλες πουτάνες", σεξιστικά υπονούμενα που αντιμετωπίζουν τη γυναίκα ως σκεύος ηδονής και ικανής ίσως μόνο γι' αυτό το ρόλο.
Ο ρόλος αυτός έχει μεγάλο "σουξέ" ιδιαίτερα στον τύπο και στα media.
Ημίγυμνες που χαϊδεύουν το προς πώληση αυτοκίνητο, που γλύφουν το κουτάλι με το γιαούρτι, που τρώνε το παγωτό με ένα βλέμμα γεμάτο υπονοούμενα!

Βία κατά των γυναικών μέσα και έξω από την οικογένεια.Πόσες άραγε είναι οι φορές που ένας άνδρας βιάστηκε ή δάρθηκε από μία γυναίκα;

Πόρνες ως θύματα σωματεμπορίας κυρίως από χώρες της Ανατολ. Ευρώπης (να και ο Σταμάτης) ή πόρνες ως λόγος λύσης οικονομικού αδιεξόδου.
Έτσι σε χώρες με κατεστραμμένες οικονομίες η πορνεία δεν αφορά μόνο γυναίκες αλλά και άνδρες και παιδιά.

Λέτε: "γνωρίζω γυναίκες που στον σεξουαλικό τομέα συμπεριφέρονται όπως οι άντρες και άντρες που λειτουργούν πιο συναισθηματικά(υποννοώντας ίσως όπως οι γυναίκες;).

Δέχεστε λοιπόν πως καταρχήν υπάρχει ένα "κανόνας" που καταδεικνύει τις διαφορές ανδρών και γυναικών.
Επομένως δέχεστε πως οι διαφορές άρα και σε επίπεδο συμπεριφορών είναι υ π α ρ κ τ έ ς.

Το μόνο που θα ήθελα να σχολιάσω στο σημείο αυτό είναι: μία λογική που τείνει στη θέση-στόχο :"χαλίφης στη θέση του χαλίφη" δεν με βρίσκει σύμφωνη.

Γυναίκες "χαλίφισσες" οι οποίες θα λειτουργούν με τα ίδια στερεότυπα και με τις ίδιες αντιλήψεις ενός προτύπου το οποίο έχει διαμορφωθεί μέσα από μία ανδροκρατούμενη κοινωνία όπου ανταγωνίζονται μέχρι τελικής πτώσεως οι διάφορες πλευρές δεν με βρίσκει σύμφωνη.

Για τον ίδιο λόγο οι γυναίκες που καίνε τα εσώρουχά τους (!) δημόσια, ή ντύνονται και συμπεριφέρονται όπως οι άντρες, (καταργώντας και απωθώντας τη φυσική τους θηλυκότητας, ως στοιχείο αδυναμίας), ή αντιμετωπίζουν τους άντρες με επιθετικό και προσβλητικό τρόπο προσπαθώντας να αποδείξουν πως είναι επιτέλους ανεξάρτητες και δυνατές δεν συνιστούν παρά υστερικές κραυγές χωρίς κανένα αποτέλεσμα.
Ελπίζω να έδωσα κάποιες απαντήσεις για το τι εννοώ γυναικείο ζήτημα χωρίς καμία διάθεσης Μπο - βαρεί!
Παρακαλώ μόνο την επόμενη φορά η ερώτηση που θα μου υποβάλλετε να είναι: "αν πιστεύω ότι υπάρχει Θεός;".
Υπόσχομαι ότι θα είναι μονολεκτική!

Με την ελπίδα ότι δεν σας "έπρηξα", ότι θα το διαβάσετε (σκεφτείτε μόνο πόση ώρα το' γραφα), και με την επίγνωση ότι ε σ ε ί ς είστε ο οικοδεσπότης του μπλογκ και εγώ φιλοξενούμενη σ' αυτό, σας ευχαριστώ ειλικρινά για το διάλογο αυτό!

Υ.Γ.Πράγματι δεν είμαστε στο Ιράν.Δεν φοράμε μπούργκα και δεν κινδυνεύουν οι κόρες μας να λιθοβοληθούν δημόσια.
Υπάρχουν όμως πράγματα σημαντικά ακόμη να γίνουν, που θα κάνουν τη ζωή τους ακόμη πιο όμορφη και δημιουργική και ας ζουν σε δυτική κοινωνία.
Τι λέτε;

Nomad είπε...

Αύριο είναι μια άλλη μέρα και νύχτα,

ουάου!
Εχμμμμ, μπρρρ γκζζζζ ααααχμ, ναι.
Τι λέγαμε;

χαρά στο κουράγιο σας, αλλά και συγχαρητήρια στην επιμονή σας. Κοιτάξτε, δεν έχω ιδιαίτερο αντίλογο σε όσα λέτε, εχουμε δρόμο ακόμα για να κατακτήσουμε, ακόμα και οι δυτικές κοινωνίες, την πλήρη ισότητα. Απο την άλλη, αναλύσεις ποσοστών με βρίσκουν κάπως απόμακρο, δεδομένου ότι έχουν λειτουργήσει ηλιθιωδώς, πχ δόθηκαν ως αντίβαρο ποσοστώσεις στη Βουλή. Δηλ προκειμένου πχ να μπει 10% γυναικών στη βουλή, πρέπει να μποουν και ηλίθιες για να καλυφθεί; (οχι δηλ οτι οι αντρες βουλευτές είναι εξυπνοι, καταλαβαίνετε όμως τι εννοώ)Για τις εργαζόμενες νοικοκυρές συμφωνώ, βιώνω εξάλλου ακριβώς αυτό το ζήτημα με τη συζυγό μου, σκληρά εργαζόμενη μαμα 2 παιδιών και τα προβλήματα που μας δημιουργεί η ελαφρώς αναλγητη σε αυτα τα θεματα εργοδοσία (υπαρχουν και χειρότερες εργοδοσίες παντως)

Λοιπόν ναι, δε διαφωνώ με όσα λέτε, έχω όμως την αίσθηση ότι ο καλύτερος τρόπος για να επιλύσει μια κοινωνία το "γυναικείο ζήτημα", όπως το λέτε, είναι να σταματήσει να το αναγάγει σε ζήτημα.

Οσο για τα στερότυπα, όσα εχουν οι αντρες αλλα τόσα έχουν οι γυναίκες. Αλλιως δε θα είχαν πρόβλημα να γίνουν και σκεύη ηδονής οταν το θέλουν χωρίς να αισθάνονται μειωμένες.
Για την πορνεία τελος, αυτό νομίζω δεν λύνεται εκτός αν αλλαξει η φύση η ίδια. Οσο οι αντρες είναι κυνηγοί και οι γυναίκες θηράματα, το θήραμα που θα παραδίδεται για το χρήμα θα λεγεται πουτάνα. Και μη μου πείτε οτι ολες οι πορνες είναι θυματα τραφικινγκ παρακαλώ, γιατι καταφανώς και δεν είναι. Για τους χαλίφηδες συμφωνώ, εξάλλου δεν υπαρχει τπτ πιο αντιερωτικό απο μια αρσενικής συμπεριφοράς γυναίκα (δεν εννοώ στο σεξ)
Η επόμενη άσκηση που θα σας βάλω είναι να μου απαντήσετε με περισσότερες απο μια λέξεις στο ερώτημα αν πιστεύετε οτι υπάρχει θεός. Αιτιολογήστε.

:ΡΡΡ

(με συγχωρίτε που ημουν συνοπτικός, αλλα αισθάνομαι λίγο αμήχανα να μιλάω για θέματα φύλων, μέσα μου αυτό το θέμα δεν υφίσταται ως ζήτημα που πρέπει να αναλυθεί ιδιαίτερα, κι έτσι απλά το παρακολουθώ όταν τυχει να το συζητούν οι άλλοι μπροστά μου, συνήθως απέχοντας)


Καλό καλοκαίρι!

Ανώνυμος είπε...

Νάμαι πάλι εδώ!
Δεν σας κρύβω ότι η απάντησή σας με χαροποίησε για δύο λόγους:
πρώτα-πρώτα γιατί είχατε διαβάσει αυτά που έγραψα και έτσι αισθάνθηκα ότι "επετέλεσαν" το "ρόλο" τους.
Δεύτερο και πιο σημαντικό: δεν "γυρνάτε" την πλάτη σε έναν διάλογο και αυτό είναι άκρως σημαντικό σε μία εποχή "αναπάντητων" ερωτημάτων.

Ας ξεκινήσω λοιπόν με το θέμα των ποσοστοσών.
Οι πολιτικές ποσοστώσες γενικά, ίσως δεν ωφελούν τις γυναίκες, καθώς υποδηλώνουν ότι αυτές καταλαμβάνουν πολιτικές θέσεις, όχι λόγω της αξίας τους αλλά εξαιτίας του φύλου τους.

Η συμμετοχή των γυναικών στην πολιτική ζωή μίας χώρας δεν είναι θέμα φυσικής παρουσίας, αλλά επίσης θέμα προσόντων, κατάλληλης εκπαίδευσης και ενεργούς δραστηριότητας.

Επομένως το πρόβλημα δεν είναι γυναίκες στο Κοινοβούλιο ή σε στελεχικές θέσεις απλά, αλλά ποιες γυναίκες!

Η ανελαστική εφαρμογή της ποσόστωσης προκαλεί και αστείες ή(θα συμφωνήσω μαζί σας) και ηλίθιες εκδοχές της συμμετοχής του γυναικείου φύλου.

Ωστόσο εδώ υπάρχουν δύο θέματα:

*Σε μία πρώτη φάση η ποσόστωση δείχνει να οδηγεί σε "λύσεις ανάγκης" αλλά μέσα από μία διαδικασία ωρίμανσης της συμμετοχής των γυναικών και αφού σπάσει καταρχήν το κατεστημένο αντιλήψεων και νοοτροπιών η μαζική είσοδος γυναικών στην πολιτική θα την κάνει ίσως πιο ενδιαφέρουσα;

*Το δεύτερο θέμα που καλούμαστε να απαντήσουμε και μάλλον είναι και το πιο σημαντικό: να καταργηθεί η ποσόστωση, οκ αλλά για ποιο λόγο;

Εάν πούμε ότι πρέπει να καταργηθεί γιατί π.χ: "που να βρεις ικανές γυναίκες για το Κοινοβούλιο σε ποσοστό 10%;", υποννοώντας ότι έξυπνες και ικανές είναι δύσκολο έως ακατόρθωτο να βρεθούν, λυπάμαι αλλά "δεν θα πάρω".

Αν πούμε να καταργηθεί γιατί το 10% λειτουργεί ως μέτρο π ε ρ ι ο ρ ι σ τ ι κ ό και δεν ανταποκρίνεται στη δυναμική που διαθέτει το γυναικείο φύλο και ως εκ τούτου θα έπρεπε να ήταν πολύ περισσότερο τότε θα συμφωνήσω.

Σε μία τέτοια βάση εξάλλου και το ΣτΕ με κάποιες αποφάσεις του έκρινε την ποσόστωση ως αντισυνταγματική (καθώς άνδρες και γυναίκες ενώπιον του νόμου και όχι μόνο είναι ίσοι).

Έτσι έκρινε πως το 10% είναι ε λ ά χ ι σ τ ο μπροστά σ'αυτό που το γυναικείο φύλο εκπροσωπεί (και όχι μόνο αριθμητικά).

Στο αμέσως παρακάτω συμπέρασμα σας θα συμφωνήσω συμπληρώνοντας ότι πράγματι βουλευτές και βουλευτίνες στη συντριπτικήτους πλειοψηφία δεν είναι ούτε το απαύγασμα της εξυπνάδας ούτε και της ανιδιοτέλειας... δυστυχώς!

Λέτε:"όσο για τα στερεότυπα, όσα έχουν οι άνδρες αλλά τόσα έχουν οι γυναίκες. Αλλιώς δε θα είχαν πρόβλημα να γίνουν και "σκεύη ηδονής" όταν το θέλουν χωρίς να αισθάνονται μειωμένες",

Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα θα απαντούσα.Καθένας είναι ελεύθερος να "παίξει" το ρόλο που επιθυμεί με τον ερωτικό του σύντροφο. Μπορεί να γίνει ότι σκεύος θέλει: τηγάνι, κατσαρόλα, γάστρα.Μόνο αυτό να μην είναι μονομερές.
Να γίνει και ο άλλος κάποιο "σκεύος".
Όχι ο ένας "εργάτης" και ο άλλος μόνιμα "διευθυντής"...

Εξάλλου αυτό που καυτηρίασα στην προηγούμενη μου τοποθέτηση δεν ήταν ο ρόλος αυτός καθ΄αυτός όσο το ότι πολλοί άνδρες θεωρούν τη γυναίκα "κατάλληλη" πρωτίστως και ίσως μόνο για το ρόλο αυτό.

Για το άλλο θέμα με την πορνεία.Με δεδομένο ότι οι γυναίκες που εκπνορνεύονται στην συντριπτική τους πλειοψηφία δεν "πάνε" και με τον Μπραντ Πιτ, αντίθετα τις πιο πολλές φορές "μαζεύουν" ό,τι δεν "βλέπουν" οι υπόλοιπες και εννοείται ότι πληρώνονται γι΄αυτό, δε σας κάνει κάποιες φορές να αναρρωτηθείτε μήπως κάνουν δουλειά και μάλιστα π ο λ ύ β ρ ώ μ ι κ η δουλειά που ίσως , λέω ίσως, και να μην την ευχαριστιούνται και τόσο και ίσως υπάρχουν λόγοι άλλοι από ψυχολογικούς ή διαστροφής; Οικονομικοί ας πούμε;

Το παραπάνω να μη θεωρηθεί ότι οι"πόρνες πολυτελείας" θεωρούνται από εμένα κάτι καλύτερο. Το αντίθετο μάλιστα.Το κάνουν όχι για επιβίωση αλλά για πολυτέλεια.

Ωστόσο και τις δύο κατηγορίες περισσότερο τις λυπάμαι παρά τις κατηγορώ.

Λέτε:
"όσο οι άντρες είναι κυνηγοί και οι γυναίκες θηράματα, το θήραμα που θα παραδίδεται για το χρήμα θα λέγεται πουτάνα".

Υποβάλλω το παρακάτω ερώτημα:
Ο "κυνηγός" (ο θεός να τον κάνει κυνηγό) που θα "πιάνει" το θήραμα άμα τη επιδείξει του πορτοφολιού του πως θα λέγεται;

1."Τζάμπα" κυνηγός; (από το τζάμπα μάγκας)

2.Ψεύτης κυνηγός;

3.Δεν γνωρίζω / Δεν απαντώ

Νομίζω πως παρ΄όλα αυτά συμφωνούμε σε αρκετά, παρότι αυτό δεν φαίνονταν στην αρχή.
Αυτή μάλλον είναι και η γοητεία του διαλόγου.

Υ.Γ Την άσκηση που βάλατε την ετοιμάζω, αλλά που να την αναρτήσω;
Βλέπετε το θέμα σας σήμερα είναι η επανάσταση και ο θεός μάλλον δεν έχει κάποια σχέση μαζί της. Ίσως μόνο αντιπάθειας...

Καλό φθινόπωρο λοιπόν!
(και όχι καλό καλοκαίρι όπως μου ευχηθήκατε μάλλον από κεκτημένη ταχύτητα)

Nomad είπε...

Αυριο είνααι μια καινούργια μέρα,

δε διαφωνούμε σε πολά όντως. Μια παρατήρηση μόνο:

Ο κυνηγός που πιάνει το θηραμα με πορτοφόλι λεγεται παρακαυλωμένος.



Χώρο να αναπτύξετε την ασκηση, που νομίζω έχει και μεγαλύτερο ενδιαφέρον, θα βρείτε στο ποστ περί φαλαινών, δημοσιευμένο 4/9/08.

Και δεν έκανα λάθος, απλά ...βλέπω μπροστά: καλο καλοκαίρι, επιμένω.

HaLiaS είπε...

...και τελικά η μύγα είναι γένους θυληκού.
υ.γ.: πολύ δυνατό κείμενο. κ αν δεν γίνει ακριβώς έτσι, θα γίνει κάπως έτσι.