Η κόκκινη κουβέρτα

Μαγισσάκι,
στο ψυγείο δεν μου βγαίνει να σου αφήσω ποιήματα, μόνο σημειώματα.
Εδω όμως, σε τούτο το μυστήριο κουτί, μπορώ.
Θέλω να κατανοήσεις ότι για μένα τα πιο ερωτικά σημεία είναι αυτά που μπόλνταρα.
Επειδή μετά από μια ζωή μαζί θα ήταν ψεύτικο να εστιάσω στα "σκοτεινά διάφανα πέπλα" Εκεί εστίαζα παλιά, για να σε ρίξω. Μη στεναχωριέσαι που ο χρόνος θόλωσε τα βλέμματα κι αφαίρεσε τη γοητεία της άγνοιας. Αυτό συμβαίνει παντα, σ όλους. Αλλά υπάρχουν μερικά που δε συμβαίνουν σε όλους με το χρόνο.
Εστίασε σε αυτά: στην κόκκινη μαλλιαρή κουβέρτα που μας σκέπει. Πέρα απ' το θάνατο.
Kαι μη σε σκιάζουν τα φαντάσματα.
ΥΓ. Κι όταν φτάσεις στην τελευταία φράση του ποιήματος, θυμίσου να φτιάξεις κάτι να φάμε. Εγω θα φέρω το γάλα για τα παιδιά.
*
Τί όμορφη που είσαι.
Με τρομάζει η ομορφιά σου.
Σε πεινάω. Σε διψάω. Σου δέομαι: Κρύψου, γίνε αόρατη για όλους, ορατή μόνο σε εμένα.
Καλυμένη απο τα μαλλιά ως τα νύχια των ποδιων με σκοτεινό διάφανο πέπλο
διάστικτο από τους ασημένιους στεναγμούς εαρινών φεγγαριών.
Οι πόροι σου εκπέμπουν φωνήεντα, σύμφωνα ιμερόεντα.
Αρθρώνονται απόρρητες λέξεις.
Τριανταφυλλιές εκρήξεις από την πράξη του έρωτα.
Το πέπλο σου ογκώνεται, λάμπει πάνω από τη νυχτωμένη πόλη με τα ημίφωτα μπάρ, τα ναυτικα οινομαγειρεία.
Πράσινοι προβολείς φωτίζουνε το διανυκτερεύον φαρμακείο.
Μια γυάλινη σφαίρα περιστρέφεται γρήγορα δείχνοντας τοπία της υδρογείου.
Ο μεθυσμένος τρεκλίζει σε μία τρικυμία φυσημένη από την αναπνοή του σώματός σου.
Μη φεύγεις. Μη φεύγεις.
Τόσο υλική, τόσο άπιαστη.
Ενας πέτρινος ταύρος πηδάει από το αέτωμα στα ξερα χόρτα.
Μια γυμνή γυναίκα ανεβαίνει τη ξύλινη σκάλα κρατώντας μια λεκάνη με ζεστό νερό.
Ο ατμός της κρύβει το πρόσωπο.
Ψηλά στον αέρα ένα ανιχνευτικό ελικόπτερο βομβίζει σε αόριστα σημεία.
Φυλάξου. Εσένα ζητούν.
Κρύψου βαθύτερα στα χέρια μου.
Το τρίχωμα της κόκκινης κουβέρτας που μας σκέπει, διαρκώς μεγαλώνει.
Γίνεται μία έγκυος αρκούδα η κουβέρτα.
Κάτω από την κόκκινη αρκούδα ερωτευόμαστε απέραντα, πέρα από το χρόνο κι από το θάνατο πέρα, σε μια μοναχική παγκόσμιαν γνωση.
Τί όμορφη που είσαι. Η ομορφιά σου με τρομάζει.
Και σε πεινάω. Και σε διψάω. Και σου δέομαι: Κρύψου.
Γ.Ρίτσος

buzz it!

13 σχόλια:

piece de resistance είπε...

mas esteiles pali nomad..kai agapao toso ton Ritso.ton toso aprovlepto panta Ritso ante mou eftiaxes ti nyxta..isos daneisto tin ebnefsi ton Ritso..an den exeis antirrisi tha sou kano credit

Surrealist είπε...

Την καλησπέρα μου και σ΄ευχαριστώ πολύ, επίσης καλώς σε βρίσκω.

Από μία γρήγορη ματιά… βρήκα πολλά, συναφή και απολύτως ενδιαφέροντα.

Όμως επέτρεψέ μου πρώτα να περιηγηθώ, το θεωρώ αγένια να σχολιάσω αν πρώτα δεν διαβάσω πραγματικά!

Τα λέμε σύντομα, όλα όμορφα!

Nomad είπε...

resistance,

χαρά μου να φτιάχνω τις νύχτες των άλλων, αν και δεν το έκανα εγώ αλλά ο Ρίτσος. Αντίρρηση δεν εχω, πλην το κρέντιτ θα έπρεπε να γίνει σε αυτόν κι όχι σε μένα. Παρακολουθώ επίσης, αμίλητος, την "κόντρα" που σου κάνουν ορισμένοι για τα γυμνά σου. Κι επίσης βουβά γελώ. Η αντιμετώπισή σου σε αυτές τις τάχα λόγιες επιθέσεις, είναι εξαιρετική. Απορώ μόνο με μερικούς, που σε μια εποχή πλημμυρισμένη στο πορνικό έκθεμα της σάρκας, βρίσκουν τον "εχθρό" εκεί που η σάρκα εντάσσεται στον λόγο. Ακόμα και το προβοκάρισμα θέλει τέχνη πεστους.
:)

Surrealist,

καλώς ήλθες.
:)
Για να διαβάσεις πραγματικά, θα χρειαστείς κάμποσο χρόνο. Χαρά μου και τιμή μου. Συνεπώς όταν θα είναι η στιγμή θα σχολιάσεις ό,τι θες, κι όχι σύντομα. Για μένα μετράει αυτό που είπες.

Την καλησπέρα μου.

Xνούδι είπε...

Απίθανο. Με συγκίνησες πολύ και από εχτές που το διάβασα σκέφτομαι αυτή την κατακόκκινη κουβέρτα και τα σώματα που σκεπάζει και ζεσταίνει.
Δεν θα ξαναπώ αυτά που ήδη έχω πει. Εντάξει;;;;;

piece de resistance είπε...

ax νομαντ για να πω την αληθεια με τρομαξε λιγο αυτη η εμμονικη αντιδραση στο τελος καταλαβα οτι επρεπε απλα να σταματησω να την τροφοδωτω και ετσι μαλλον κοπασε Σημαδια των καιρων τι να πω..οπτε με τοση κουραση απο εκεινο το στιβο δεν μπορεις να φανατστεις τι αγαλλιαση βρηκα στα λογια του Ριτσιυ τι αποβλεπτα αιχμηρος ποιητης μου αρεσει πως κατοικει ο αριστερος στα ερωτικα του..μια περιεργη ταυτιση παθαινω εκει αλλα υποκλινομαι σο μεγαθος θα κανω μια φωτογραφιση με τη κοκκινη κουβερτα και θα τη δεις αν πετυχει σε ευχαριστω για την παντα ευφορη εμπνευση

Ανώνυμος είπε...

πρέπει να είναι πολύ ευτυχείς οι γυναίκες σας
(ουδέν ισλαμικόν υπονοούμενον υποκρύπτει ο πληθυντικός, απλά υπέθεσα αυθαίρετα πως υπάρχουν περισσότερεςς της μίας κάτω από την κόκκινη κουβέρτα σας)

sadcharlotte είπε...

εξοχο και απολυτως ερωτικο το "μη σε σκιαζουν τα φαντασματα.."
καλως σας βρηκα.. θα μου επιτρεψετε να κανω μια βολτα στον κοσμο σας και να επανελθω..
καλημερα σας..
υ.γ. κ. Κ.Κ.Μοιρη we have got to stop meeting like this..

Nomad είπε...

χνου,

ο σημερινός μου συνειρμός είναι ότι αφου κάνεις πρόγραμμα σούπερ ντούπερ ουαου, κατα τη διάρκεια του οποίου λαμβάνεις πρόταση συνεργασίας απο 5-6 ράδια, σε παίρνω και παμε για μπύρες στη θαλασσα. Απο εκεί μας παραλαμβάνει ιστιοφόρο και συνεχίζουμε. Μαζί μας έχουμε και κλόουν και νταντά να κρατάει τα παιδιά για να βουτάμε χωρίς αγχη. Αμε! (Ελπίζω να κααταφερω να σ ακουσω αποψε, αν παλι δεν, επιφυλάσσομαι. Σε φιλώ)

resistance,

αναμένω τη φωτογράφιση! Και με μπλε κουβέρτα μου κάνει, και με σεντόνι, μια χαρα!
:)

Κ.ΚΚΜοίρη,

τώρα φταίω εγώ; Θα σας διαβάσει η σύζυξ και θα νομίζει ότι ότι εμείς οι τεσσερις (εσείς κι εγω δηλαδή) συνωμοτούμε! Αλλα εδώ που τα λεμε δίκιο έχετε, καθώς κάτω απ την κουβερτα είναι ενίοτε κι η κόρη μου, ενώ όταν δεν είναι, ανακαλύπτω καθεβραδινά την πολυπροσωπία της συζύγου. Ολόκληρο χαρέμι, τι να σας λέω!


λυπημένη καρλόττα,

καλώς ήλθατε. Χαίρομαι που στεγάζω ένα μικρό κομματάκι του έερωτά σας για τον κ.ΚΚΜοίρη, όσο χαίρομαι και που δεν δείχνεετε λυπημένη σήμερα.
:)
Περιηγηθείτε όσο θέλετε, χαρά μου μεγάλη.

παράλληλος είπε...

Πιο τρυφερό δεν γινότανε!

Βάσκες είπε...

Τα κατάφερες πάλι Νομάδα του Ιντερνετ.

Ο άλλος είπε...

Επέστρεψα και να ,σε βρίσκω με την κόκινη κουβέρτα σου να νανουρίζεις έρωτες και να ζεσταίνεις μνήμες.
Μην φοβάσαι φίλε μου. Αυτοί που αγαπάνε δεν έχουν θόλωμα στο βλέμμα, γιατί βλέπουν μακριά με την πρεσβυωπία του ώριμου συναισθήματος.Το σημαντικότερο όμως είναι, πως η γοητεία του αγνώστου αντικαθίσταται από την άγνοια του πόσο μεγάλος είναι ο έρωτας. Το ανακαλύπτεις κάθε μέρα.
Τα συγχαρητήριά μου στην κυρία σου.

Ανώνυμος είπε...

σας πλάκωσε αυτή η κουβερτούλα...

(ελπίζω όλα να είναι καλά)

Nomad είπε...

παράλληλε,
ευχαριστώ πάρα πολύ.

:)

Βάσκες,

αστα αυτά τώρα και τρέχα να αγοράσεις αλμυρον 1 και νιου μπειμπι πανες και σουντοκρίμ και κανένα χάπι για την αυπνία, μην καθυστερείς!!!



άλλε,

δηλαδή, να τη συγχαρώ που με βρήκε;;;; Οιμέ!

:ΡΡΡ

Σε ευχαριστώ πολύ
:)

κΚΚΜοίρη,

ώστε επικοινωνούμε και τηλεπαθητικώς; Σας ευχαριστώ, πρόκειται περί της εαρινής ασθένειας "δε μου παίρνεις λέξη", η οποία με πιάνει τέτοια εποχή. Οντως δημοσιεύω από τα έτοιμα και τα αλλου φερμένα, δεν βρίσκω τις λέξεις μου, ούτε κάτι να πω, μαλλον πήγαν εκδρομή οι έννοιες αγκαζέ με τον Τζάρτζανο και με αφησαν πίσω, καπως ετσι.
Αλλά που θα παει; βενσερέμος όπως παντα!
:)