Υπερασπίζοντας τον Αη Βασίλη

Επειδή δεν υπάρχουν Χριστούγεννα και το νέο έτος έχει μονάχα συμβολικό χαρακτήρα, ο άνθρωπος είναι απολύτως ελεύθερος να χαίρεται τον Αη Βασίλη ως εάν υπήρχε και τους συμβολισμούς ως εάν ήταν πραγματικά γεγονότα. Ο ελεύθερος άνθρωπος είναι ελεύθερος ακόμα και να αυτό-παραμυθιάζεται, ιδίως αυτό, και να μπορεί να χαίρεται σαν το παιδί του με τους ταράνδους και τους χοντρούς καλόβολους γέροντες με τη λευκή γενειάδα και την κόκκινη στολή, κι όλη τη φιλολογία των γιορτών. Μπορεί κι ο άθεος ακόμα να οικειοποιείται και να χαίρεται, ως έθιμο του τόπου του που αγαπάει κι όχι ως θρησκευτική επιταγή, ακόμα και το κλίμα της κατάνυξης των Χριστουγέννων.
Ισως αυτό να ερμηνεύει, σε κάποιο βαθμό, και τον τεράστιο σουρεαλισμό που η χώρα μας και πάλι, λαμπρή στυλοβάτης της παγκόσμιας σκέψης όπως πάντα, εισήγαγε στο εμβρόντητο παγκόσμιο κοινό, με τα ΜΑΤ να φυλάνε το χριστουγεννιάτικο δέντρο και τριγύρω τους να χορεύουν κυκλωτικά και να τους κοροιδεύουν, μερικές δεκάδες γνωστά "παλιόπαιδα".
Ωστε παλιόπαιδα; Ανερμάτιστοι έφηβοι μπαχαλάκηδες που παρασύρονται απο τον καθε προβοκάτορα; Ντροπή τους σε μια δημοκρατία να νομίζουν ότι κάνουν εξέγερση; Ντροπή να οικειοποιούνται το ιερό Πολυτεχνείο; Για όσους επιδίδονται στις συγκρίσεις, θα ήταν πολύ απλό να τους θυμίσει κανείς όταν ξεσπαθώνουν κατά των νέων ότι η γενιά του Πολυτεχνείου 73, πολέμησε έναν ορατό εχθρό, μια χούντα έξω από τους ανθρώπους, μια δικτατορία εμφανή και καθισμένη στο θρόνο της, έτοιμη να διατάξει τα τανκς να επέμβουν. Αυτό που πολεμάει η γενιά του Πολυτεχνείου του 08 είναι ένας αόρατος εχθρός. Ένας μικρός φασιστάκος, ένα χομίνκουλους εγκατεστημένο ύπουλα και συχνά χωρίς να το καταλαβαίνουμε, εντός του κέντρου όρασης του κόσμου ενός εκάστου εξ ημών, μηδενός εξαιρουμένου, σε ποικίλους βαθμούς. Άλλοι έχουμε γίνει πολύ φασίστες, άλλοι λιγότερο. Αλλοι φταίμε περισσότερο, άλλοι λιγότερο. Αυτό και μόνο κάνει μια πελώρια διαφορά και καταδεικνύει τη δυσκολία τους, τη δυσκολία ολονών μας, να δείξουμε τον εχθρό. Θα πρέπει να δείξουμε και τους καθρέφτες μας, κι αυτό δε βολεύει. Ασε που αν επικαλείται κανείς τη συλλογική ευθύνη, το φταίμε όλοι, τελικά καταλήγει στο δεν φταίει κανείς. Κι αυτό μας βολεύει, αντί να κοπιάσουμε να επιμερίσουμε τις ευθύνες του καθενός κι εκείνους που έχουν τις περισσότερες να τους αλλάξουμε. Μα υπάρχει κι άλλη διαφορά. Το τι συμβαίνει πραγματικά στις μέρες μας, αν αυτό που κάνουν οι έφηβοι είναι μια εξέγερση ή ένα ξέσπασμα χωρίς συνέχεια, αν αυτά τα παιδιά είναι μπαχαλάκηδες και ορίζονται από όση έκταση καταλαμβάνει στη σκέψη το κοντρόλ του Πλειστέισον ή αντίθετα, αν από αυτούς θα ανδρωθεί μια καλύτερη κοινωνία, είναι κάτι που ξεχνάμε πως δεν θα το κρίνουμε στην πραγματικότητα ούτε εμείς, ούτε εκείνοι. Θα το αποφασίσουν τα παιδιά τους και τα εγγόνια μας. Αυτά θα αποφασίσουν τι συνέβη στον καιρό μας, ερμηνεύοντας τη ζωή προς τα πίσω. Οπώς κάναμε κι εμείς για τη γενιά του Πολυτεχνείου, και κρίναμε ότι οι περισσότεροι ξεπούλησαν την επανάσταση για μια καρέκλα κι έτσι εξαργύρωσαν μια χαρά το γραμμάτιο που πολεμούσαν. Βλέπετε, το να ρίξεις μια χούντα επιφέρει μια δημοκρατία και μια δεύτερη χούντα, πιο επιδέξια. Αυτήν που εγκαθιδρύεται εντός του νικητή, που ανέχεται τον ασύδοτο καπιταλισμό και που βαφτίζει δημοκρατία το να αποφασίζουν 9 άνθρωποι να εξοντώσουν (με πείνα θες, εν ψυχρώ θες; ) έναν δέκατο, κι αυτοί να μην αποκαλούνται 9 δολοφόνοι, αλλα πλειοψηφία του 90%. κι ούτε ο νεκρός να λέγεται νεκρός, αλλά παράπλευρη απώλεια. Αυτήν που αποδέχεται να μεγαλώνουμε τα παιδιά με όραμα να γίνουν καλές βίδες ενός μηχανισμού που ούτε καν κατανοούμε, μα που αποδεχόμαστε πως μόνο έτσι μπορεί να λειτουργεί γιατί φοβόμαστε μήπως μας χαλάσει η κουπ αν τον αλλάξουμε. Ανάμεσα στους παιδοκόλακες και τους παιδονόμους, ανάμεσα σε μια κοινωνία που σχίζεται στα δυό, από ιδιοσυγκρασία μερικοί τάσσονται με το νόμο και την τάξη κι άλλοι με την πέτρα και τη φωτιά. Υπάρχουν και οι άνθρωποι που δεν πιστευουν ούτε στο ένα ούτε στο άλλο, θυμούνται όμως ότι οι εφημερίδες αποκαλούσαν τέρας τον Ναπολέοντα όταν επέστρεψε απ την εξορία, και οι ίδιες εφημερίδες τον αποκαλούσαν αυτοκράτορα όταν έφτασε έξω απ το Παρίσι. Τώρα λοιπόν, μπορούμε όλοι μαζί να αυτοπαραμυθιαστούμε σαν ελεύθεροι άνθρωποι. Να πιστέψουμε πως δεν έγινε και τίποτα, πως ηταν κάτι αλήτες που έσπαγαν βιτρίνες και κατέστρεφαν αθώους μεροκαματιάρηδες το θέμα, να καταλάβουμε πως όλο αυτό το ξέσπασμα με τις διεθνείς προεκτάσεις ήταν ένα τυχαίο φαινόμενο που πάει τελείωσε, και να περιμένουμε τον λαμπρό άγιο να μας φέρει το καινούργιο μας γκάτζετ, επι γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία, και φουλ ειτς ντι σε όλο τον κόσμο. Στη συνέχεια να κλειστούμε ξανά στη φούσκα της προσωπικής μας ευημερίας (εντάξει, θα βάλουμε και διπλά λουκέτα αυτή τη φορά και αθραυστα τζάμια) και να περιμένουμε εκεί, αγκαλιά με τους οικείους μας, πότε η νομιμοφροσύνη θα επικρατήσει και οι βάρβαροι, επιτέλους, θα τουφεκιστούν. Ετσι κι αλλιώς, μέχρι τα εγγόνια μας να αποφασίσουν πόσο μαλάκες είμασταν όλοι, αν είμαστε τυχεροί θα έχουμε πεθάνει. Γιατί αν είμαστε άτυχοι θα έχουμε φαγωθεί ζωντανοί.
Καμιά φορά, απο την απόλυτη ελευθερία μας, μπορεί κανείς να φανταστεί τον Αη Βασίλη να φοράει το σκουφί του ανάποδα, να το κατεβάζει προς το πρόσωπο. Τότε, η κόκκινη κουκούλα κρύβει δυο μάτια που, σα να βρίσκονταν σε μια μάλλινη παραλλαγή του κουτιού του Σρέντιγκερ, δεν ξέρουμε ακόμα αν θα κοιτάξουν αθώα η με τον παγωμένο τρόπο που μαθαμε πια να κοιτάμε.
Υπερασπίστε τον Αη Βασίλη. Υπερασπίστε το παιδί.
Χρόνια πολλά.

buzz it!

22 σχόλια:

Masterpcm είπε...

Αγαπητέ, σε γενικές γραμμές δεν διαφωνώ μαζί σας σε ένα κομμάτι μόνο που τυχαίως δεν διευκρινίζεται επαρκώς έχω μια ένσταση.
Δεν διαφωνώ σαφώς στο να υπερασπιστούμε το ιδεολόγημα και τα συνεπακόλουθα του "Αη Βασίλη" ούτε να υπερασπιστούμε το παιδί...
Όμως οι επαναστάτες των όποιων καιρών έχουν χίλιους τρόπους να επαναστατήσουν σήμερα και να δηλώσουν την αντίθεσή τους σε ότι δεν τους αρμόζει, εκείνο που δεν καταλαβαίνω λοιπόν είναι το εξής απλό.

Εάν οι "επαναστάτες" κάψουν το μαγαζί ή το αυτοκίνητό μου που ζώ απ' αυτό και καταστραφώ οικονομικά, δεν έχω να αντικαταστήσω εμπόρευμα ούτε να αγοράσω άλλο αυτοκίνητο, κατά συνέπεια δεν μπορώ να ζήσω τα παιδιά μου... θα έχουν δώσει γροθιά στο κατεστημένο ή απλά θα αφήσουν "εμένα" στο δρόμο;;;

Απλά αναρωτιέμαι, γιατί οι "ηλίθιοι" ιάπωνες κάνουν απεργία με λευκό περιβραχιόνιο στο μπράτσο και όχι καταλύωντας κάυε έννοια κυκλοφορίας ας πούμε αναγκάζοντας μόνο πολίτες να τραβάνε το λούκι τους και σε καμμιά περίπτωση αυτούς που έχουν πράγματι την ευθύνη...

Με τον ψήφο μήπως να κάναμε κάτι;;;


Το 73 δεν μας έδωσε και τους καλύτερους... αυτοί που επαναστάτησαν τότε διαφεντεύουν τη χώρα σήμερα σας θυμίζω...


Χρόνια Πολλά και Καλές γιορτές.

Xνούδι είπε...

Εγώ είμαι ένα χαζό χνούδι και θα χαλάσω για άλλη μια φορά τη συζήτηση.
Θα μου πάρεις κιθάρα ροζ hello Kitty?
(Φιλιά και ευχές και ζάχαρη άχνη και κρύο και παιδοκατάσταση τρομερή μέσα στο σπίτι).
:)

aKanonisti είπε...

Πάλι θα συμφωνώ πλήρως μαζί σου... και δεν έχω κανένα έξυπνο σχόλιο να κάνω.. γιατί... ψιλομελαγχόλησα...

Marry Crisis.....

Spy είπε...

Κοιτάξτε να δείτε τώρα...
Θα ήθελα να εμβαθύνω και να αφήσω σεντόνια ολόκληρα λογιδρίων, αλλά ΕΙΔΙΚΑ ΣΗΜΕΡΑ θέλω κι εγώ ότι και το Χνουδάκι παραπάνω.
Μια κιθάρα ροζ hello Kitty*...




* Όχι για μένα φυσικά...

Ανώνυμος είπε...

Αντεύχομαι.
(Δεν έχω να προσθέσω ή ν΄αφαιρέσω τίποτε).

Σελιτσάνος.

Nomad είπε...

Masterpcm,

γειά χαρά. Ούτε εγω διαφωνώ σε τίποτα απο οσα λετε. Γιαυτό και νομίζω οτι αν θελαμε να είμαστε ειλικρινείς με τα παιδιά μας, οφείλαμε να είμαστε μαζί τους εκεί εξω. Κι επίσης συμφωνω οτι επανασταση με κουκουλες δε γίνεται. βεβαίως δρουν ενα σωρό παραγοντες κλπ. Προφανώς δε φταίει σε τίποτα ο μεροκαματιάρης. Αλλα είναι κι αυτός η "παράπλευρη απώλεια" της "αλλης" πλευράς, που δεν θαπρεπε να είναι αλλη. Δυστυχως...

Χνου,

αμεεεεεεεεεεε!!!!! Και τρία γλυφιτζούρια μεγάαλα μπόνους κι ενα καστρο της Σταχτομπούτας! Αντεύχομαι.

:)))))

Ακανόνιστη,

μη μελαγχολείς όμως. Πραγματικά μελαγχολικα θα ήταν αν δεν είχε συμβεί τίποτα μετα το φόνο νομίζω.

:)

Κατασκοπε,

ειδικά σήμερα, πλειοδοτώ κι εγω σε ροζ, φουξια και πολύχρωμα μπλιμπλίκια για χάρη σας! Με το καλό η κοράκλα!!!!

:)))))))))))))))))))))

Σελιτσάνε,

χαίρομαι πολύ που συχνάζετε και εδώ, σας το έχω πει;

:)

Βασιλική Παπαδημητρίου είπε...

Θα ‘θελα…

…ετούτες τις άγιες μέρες ευχές μόνο να μοιράζεστε. Ευχές για υγεία, ευτυχία και για κάθε τι μικρό που μεγάλους θα σας κάνει να αισθάνεστε, πλημμυρισμένους να σας βρει από την συνείδηση της ζωής που θα γεννηθεί και απ’ το θαύμα της που μόνο για τον καθένα μας θα γίνει απόδειξη ότι υπάρχουμε…

Καλές Γιορτές…

Man on the moon είπε...

δεν ειναι το ιδιο ομως η ελληνικη χονδροπετση κοινωνια με την ιαπωνικη για να διαδηλωνουμε απλα φορωντας ενα ασπρο περιβραχιονιο...

Masterpcm είπε...

@ Man on the moon
Το κακό είναι πως μας χωρίζουν έτη φωτός από τα περισσότερα έθνη της γής πλέον. Εμάς, που οι πρόγονοί μας ανέδειξαν αυτά που μας προσπέρασαν... και δεν βλέπουμε ούτε τη σκόνη τους, εδώ και χρόνια.

katerina είπε...

Καλά και χρόνια πολλά.
Ναι μωρέ και χρόνια καλά.
Αλλά εγώ nomad, θέλω να σου ευχηθώ και ...ΣΤΙΓΜΕΣ. Πολλες, όμορφες, μαγευτικές, έντονες, συγκλονιστικές στιγμές.

Kwlogria είπε...

Γλυκέ μου άνθρωπε! Όλα αυτά που συμβαίνουν, έχουν αναγκάσει τους πάντες να σκέφτονται. Αυτό από μόνο του είναι τέλειο! Μετά απ' αυτό, θέλω να πιστεύω πως κάτι θα γίνει, θέλω να πιστεύω, θέλω να πιστεύω, αχ, μακάρι να γίνει θαύμα, θέλω, θέλω, θέλω! Χρόνια σου Πολλά φίλε μου, Καλές Γιορτές και το μυαλό μας βοηθός!

Τίποτα είπε...

Χρόνια σας πολλά, nomad:)

une enfant gâtée είπε...

Νομάδα, ξέρετε για να είναι η γάτα ζωντανή και ταυτοχρονα νεκρή, πρέπει κάποιος να την παρατηρεί.

Στην παρούσα κατασταση, εκλειπει μια σημαντική παραμετρος. Ο Παρατηρητής.
Αρα Ζωντανοί και ταυτοχρονα Νεκροί, δεν έχει σημασία.

Παρόλα αυτά, ευχομαι σε εσάς και την καμήλα και την ουρά της, μια καλή χρονιά, όπως αυτή εξειδικευται στα καθ' υμάς.

Ανώνυμος είπε...

Βασιλικη,

σας ευχαριστώ και αντευχομαι ολη την δυνατή ευτυχία.

Μαν ον δε μουν,

πράγματι...

Μαστερπισιεμ,

δεν θαλεγα ετη φωτος, αλλα παντως ενα υπερβολικό ραχάτι, μια παντελή αδιαφορία για ο,τι είναι εστω ενα μέτρο μακρια απο τον κωλο μας και μια τάση φθόνου στο γειτονικό γαιδαρο, σίγουρα. Παντως αυτό που εγινε εδώ φοβάμαι οτι θα το ξαναδουμε σύντομα σε μεγαλύτερη εκταση και σε αλλες δυτικές κοινωνίες. Απο αυτή την αποψη ε, είμαστε πρωτοπόροι!



Κατερίνα,

:))))

Τι αλλο να πω; Κι εγω. (Δε θα με χαλαγε βεβαια καποιες απο τις στιγμές αυτες να γίνουν και ταινία τρίωρης διάρκειας, αλλα οκ τό'πιασα :Ρ)

Κωλόγρια,

ναι, πιστευω κι εγω πως κάτι θα γίνει νομοτελειακά κάποτε, αλλα οπως παντα το θεμα είναι ποσο αίμα απομένει ώσπου να γινει. Ευχές!

Τίποτα,

ειλικρινά, μεγάλη μου χαρά! Ευχομαι την τρυφηλότητα της γελαστής μνημης.
:)

Ανφαν,

αντιλαμβάνομαι πως το λέτε, ωστόσο εν προκειμένω νομιζω ότι οι περισσότεροι απο εμάς στην πολλή παρατήρηση χαθήκαμε. Αυτό είναι το πρόβλημα, ενώ θα έπρεπε όπως η τ΄λαξη της φύσης ορίζει, ο παρατηρητής να επηρεάσει το πείραμα. Τιποτα εμείς, καθόμασταν και το βλέπαμε στις 42 ιντσες 1080π. Να σκεφτείτε οτι ολοκληρος πρωθυπουργός δήλωσε ότι έβλεπε πολλή τηλεόραση τόσες μέρες..

Ιστορικές στιγμές ζουμε

:ΡΡΡ


Ευχομαι καλή χρονιά σε όλους/ες. Κι αν οπως φαίνεται είναι κι "ετοιμοπολεμη" χρονιά, μας εύχομαι και μαλακές αρβύλες
(Μα κι αυτά τα κωλόπαιδα δεν μπορουσαν να εξεγερθούν 20 χρόνια νωρίτερα, κατα τις 3 Μαίου μέρα Πεμπτη 12.30 μμ που με βολευε; ωχου πια)

sombraluz είπε...

Έτη πολλά και, αν γίνεται, ευτυχισμένα.

Ανώνυμος είπε...

Καλή Χρονιά, Νομάδα!
αγαπησιάρικη, γραφιάρικη,ζωηρή!

Ανώνυμος είπε...

καλή χρονιά nomad! με κατασκευή ωραίων αναμνήσεων, διάπλαση ευτυχισμένων παίδων και πολλή κηπουρική!

:)

Ανώνυμος είπε...

Σομπραλουζ, ανωνυμε, ντεντεντμαιντ,

ολοι,

καλή χρονιά συνδίκτυοι.

Εχουμε 1991 +18% ΦΧΑ (φορος χρονικής απαλευτοσύνης)

Ανώνυμος είπε...

Επειδή τα όνειρά μας και η πραγματικότητα δε συμβαδίζουν πάντα
και επειδή κάποιες φορές ίσως αναρωτιόμαστε εάν πρέπει να αλλάξουμε τα όνειρά μας ή την πραγματικότητα,

ας "συμφωνήσουμε" πως κάποιες φορές η πραγματικότητα ξεπερνάει -με την καλή έννοια- τα όνειρά μας
και κάποιες άλλες τα όνειρα μάς δίνουν έναν σκοπό που πρέπει να πετύχουμε ή μάς "ανακουφίζουν" από τις δυσκολίες της πραγματικότητας.

Και όσο για το ερώτημα εάν πρέπει να αλλάξουμε τα όνειρά μας ή την πραγματικότητα, τη νέα χρονιά ας σκεφτούμε όλα τα ενδεχόμενα.

Που ίσως δεν είναι μόνο να αλλάξουμε τα όνειρά μας ή μόνο την πραγματικότητα αλλά και να αλλάζουμε την πραγματικότητα δίνοντας στα όνειρά μας την ευκαιρία να ωριμάζουν παραμένοντας στο βάθος ... παιδικά.

Καλή χρονιά κ.Νομάδα!

Ανώνυμος είπε...

ζηλεύω την (γ)καμήλα σας..
κι αν έχουν δει τα ματάκια της στις διαδρομές μαζί σας

καλη χρονιά νομάδα

Ανώνυμος είπε...

@ Ένταξη με τις ευχές, ρίχτε κανένα ποστάκι τώρα, ξεχαστήκατε αγαπητέ.
@ K.K.Mοίρης, εγώ τη λυπάμαι για τον ίδιο ακριβώς λόγο.

Nomad είπε...

Καλη χρονιά.

:)