O χρονοφάγος...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
Βαθυ ειναι το δερμα
Σκεφτεσαι αρα υπαρχω
Αν κάποιος θέλει να διαβάσει μεγάλο τμήμα του παρόντος μπλογκ σαν μυθιστόρημα, ας ξεκινήσει από τον Κέντρωνα
Οσα ξέρεις για σένα
Ο, τι γράφω επίσης γράφει για μένα.
Γράφω ακατάπαυστα τον ξένο που με απειλεί.
Ο,τι γράφω γνωρίζει ποιός είμαι, γνωρίζει επίσης πολύ καλά το μελλοντικό τέλος μου, και ο καθένας μπορεί να διαβάσει στα γραπτά μου για μένα, σαν τις ηλικιωμένες γυναίκες στο κατακάθι του καφέ, μόνο εγώ δεν μπορώ.
Εγώ όχι, εγώ δε μπορώ να διαβάσω.
Ενσφράγιστη η σημασία, παραβλέπω τις προειδοποιήσεις σε κάθε αράδα.
Σε κάθε λέξη, σε κάθε ολοκληρωμένη πρόταση απαντά κάτι για μένα κι εγώ δε λέω να το αναγνωρίσω.
Μόλις στο τέλος, όταν η καταστροφή θα έχει ήδη επέλθει, θα ήμουν βέβαια σε θέση να πω: εδώ κι εκεί εμφανίστηκαν οι πρώτες ενδείξεις, τούτο κι εκείνο το υποδήλωναν κιόλας. Ομως τότε, στο τέλος, θα αναμειγνύονται ούτως ή άλλως τα πάντα, η αναγνώριση και το συμβάν στον έναν και τον αυτό θόρυβο του χαρτιού, που μουσκεύει η βροχή στον καλοκαιρινό αέρα...
Πουθενά στον κόσμο δεν έχω ανταμώσει κάτι πιο ξένο από μια καταφατική πρόταση που ολοκληρώθηκε από μένα.
Μπότο Στράους
Θεωρία της Απειλής
Γράφω ακατάπαυστα τον ξένο που με απειλεί.
Ο,τι γράφω γνωρίζει ποιός είμαι, γνωρίζει επίσης πολύ καλά το μελλοντικό τέλος μου, και ο καθένας μπορεί να διαβάσει στα γραπτά μου για μένα, σαν τις ηλικιωμένες γυναίκες στο κατακάθι του καφέ, μόνο εγώ δεν μπορώ.
Εγώ όχι, εγώ δε μπορώ να διαβάσω.
Ενσφράγιστη η σημασία, παραβλέπω τις προειδοποιήσεις σε κάθε αράδα.
Σε κάθε λέξη, σε κάθε ολοκληρωμένη πρόταση απαντά κάτι για μένα κι εγώ δε λέω να το αναγνωρίσω.
Μόλις στο τέλος, όταν η καταστροφή θα έχει ήδη επέλθει, θα ήμουν βέβαια σε θέση να πω: εδώ κι εκεί εμφανίστηκαν οι πρώτες ενδείξεις, τούτο κι εκείνο το υποδήλωναν κιόλας. Ομως τότε, στο τέλος, θα αναμειγνύονται ούτως ή άλλως τα πάντα, η αναγνώριση και το συμβάν στον έναν και τον αυτό θόρυβο του χαρτιού, που μουσκεύει η βροχή στον καλοκαιρινό αέρα...
Πουθενά στον κόσμο δεν έχω ανταμώσει κάτι πιο ξένο από μια καταφατική πρόταση που ολοκληρώθηκε από μένα.
Μπότο Στράους
Θεωρία της Απειλής
Καθρέφτες
Mιλούσε μιαν άλλη γλώσσα, την ιδιάζουσα διάλεκτο μιας λησμονημένης, τώρα πλέον, πόλεως, της οποίας και είτανε, άλλωστε, ο μόνος νοσταλγός.
Nίκος Εγγονόπουλος
Kι έζησα πάντα με τον εαυτό μου, σαν δυο ακροβάτες που μισούνται θανάσιμα που όλη τη μέρα βρίζονται και ραδιουργούν κι ετοιμάζει το θάνατο ο ένας του άλλου, μα όταν έρθει η ώρα κι ανάψουν τα φώτα και το θέατρο ξεχειλίσει απ' την πελώρια αναμονή ορθοί κι οι δυο πάνω στο απέραντο, μοιραίο σκοινί νά, που βρίσκονται κιόλας πάνω απ' το μίσος και τον κίνδυνο και το θαυμασμό και τον χρόνο ― αδερφωμένοι ξαφνικά μες στην παμμέγιστη αρετή της Tέχνης.
Τάσος Λειβαδίτης
Η διαφορά ανάμεσα σε δύο άντρες μπορεί να είναι μεγαλύτερη από τη διαφορά ανάμεσα σε έναν άντρα και μια γυναίκα. Αλλά η διαφορά ανάμεσα σε δυό γυναίκες είναι πάντα μεγαλύτερη από τη διαφορά ανάμεσα σε έναν άντρα και μια γυναίκα.
Μίλοραντ Πάβιτς
Γράφοντας ξεκοιλιάζεις τις λέξεις.
Οι περισσότερες έχουν ροκανίδια
μερικές ματώνουν στο βάθος
άλλες χτυπιούνται και σκούζουν
μεταμορφώνονται σε ηλιοτρόπια
σε μικροσκοπικούς πράσινους νάνους
ή σε όστρακα
με το λαμπρό
βαθιά μαργαριτάρι.
Tάσος Ρούσσος
Aλλος τρόπος από το σώμα δεν υπάρχει. Ψυχή είναι ένα ακατάπαυστο σώμα που δεν καταλήγει. Αλλος τρόπος από το σώμα δεν είναι. Ψυχή είναι μίμηση σπουδαίου σώματος.
Γιώργος Χειμωνάς
"Το θέμα σε διαλέγει, εφ΄όσον σε ευρίσκει μπόσικον. Είτε γιά απεργίας γράπσεις, είτε γιά το διαζύγιον του Κούγια, βαθέως μέσα στις λέξεις σου θα κυανίζει και θα ζελεδίζει το "αχ μορε, ινατί δεν μου εκάθησεν!". Η αυτοψυχοθεραπεία είναι το μόνον απολύτως ευδιάκριτον συστατικόν του ελλόγου βίου. Και ανάμεσα σταις λέξεις , μάθε το, η σάρκα είναι παρούσα. Ενίοτε σφάλλουσα, συχνάκις ασχάλλουσα,αλλά εκεί, η μισερή σβαρνιάρα, εκεί, ακούνητη. Χέσον με (λοιπόν και άρα )με τα "θέματα" και ταις "πνευματικαίς πορείες". Την σάρκα θα ακλουθείς, ποιές κέλλαις λέξεων κουρταλεί. Κι αυταίς θα καταγράφεις".
Πετεφρής
Oποιος χαϊδεύει το πέος του δεν πάει να πει πως κατ’ ανάγκην αυνανίζεται. Μπορεί και να σκέφτεται. Αλλά, κι όποιος πάλι χαϊδεύει το πέος του δεν σημαίνει πως σκέφτεται. Μπορεί, και μάλλον, αυνανίζεται.
Μάνος Χατζιδάκις
Nίκος Εγγονόπουλος
Kι έζησα πάντα με τον εαυτό μου, σαν δυο ακροβάτες που μισούνται θανάσιμα που όλη τη μέρα βρίζονται και ραδιουργούν κι ετοιμάζει το θάνατο ο ένας του άλλου, μα όταν έρθει η ώρα κι ανάψουν τα φώτα και το θέατρο ξεχειλίσει απ' την πελώρια αναμονή ορθοί κι οι δυο πάνω στο απέραντο, μοιραίο σκοινί νά, που βρίσκονται κιόλας πάνω απ' το μίσος και τον κίνδυνο και το θαυμασμό και τον χρόνο ― αδερφωμένοι ξαφνικά μες στην παμμέγιστη αρετή της Tέχνης.
Τάσος Λειβαδίτης
Η διαφορά ανάμεσα σε δύο άντρες μπορεί να είναι μεγαλύτερη από τη διαφορά ανάμεσα σε έναν άντρα και μια γυναίκα. Αλλά η διαφορά ανάμεσα σε δυό γυναίκες είναι πάντα μεγαλύτερη από τη διαφορά ανάμεσα σε έναν άντρα και μια γυναίκα.
Μίλοραντ Πάβιτς
Γράφοντας ξεκοιλιάζεις τις λέξεις.
Οι περισσότερες έχουν ροκανίδια
μερικές ματώνουν στο βάθος
άλλες χτυπιούνται και σκούζουν
μεταμορφώνονται σε ηλιοτρόπια
σε μικροσκοπικούς πράσινους νάνους
ή σε όστρακα
με το λαμπρό
βαθιά μαργαριτάρι.
Tάσος Ρούσσος
Aλλος τρόπος από το σώμα δεν υπάρχει. Ψυχή είναι ένα ακατάπαυστο σώμα που δεν καταλήγει. Αλλος τρόπος από το σώμα δεν είναι. Ψυχή είναι μίμηση σπουδαίου σώματος.
Γιώργος Χειμωνάς
"Ο,τι κι αν κάνει ο άνθρωπος, ό,τι κι αν νιώσει στο μύχιό του, ό,τι κι αν πει, σε κάποιον απευθύνεται, κάποιος τον κοιτάζει, σε κάποια μορφή λογοδοτεί. Τα μεγάλα γεγονότα κάθε ζωής είναι δραματικές στιγμές, όπου η ψυχή, απογυμνωμένη, θεατρίζεται. Κάθε δράμα είναι μασκαρεμένη ή δεδηλωμένη απολογία σε ένα πρόσωπο"
Κωστής Παπαγιώργης
"Το θέμα σε διαλέγει, εφ΄όσον σε ευρίσκει μπόσικον. Είτε γιά απεργίας γράπσεις, είτε γιά το διαζύγιον του Κούγια, βαθέως μέσα στις λέξεις σου θα κυανίζει και θα ζελεδίζει το "αχ μορε, ινατί δεν μου εκάθησεν!". Η αυτοψυχοθεραπεία είναι το μόνον απολύτως ευδιάκριτον συστατικόν του ελλόγου βίου. Και ανάμεσα σταις λέξεις , μάθε το, η σάρκα είναι παρούσα. Ενίοτε σφάλλουσα, συχνάκις ασχάλλουσα,αλλά εκεί, η μισερή σβαρνιάρα, εκεί, ακούνητη. Χέσον με (λοιπόν και άρα )με τα "θέματα" και ταις "πνευματικαίς πορείες". Την σάρκα θα ακλουθείς, ποιές κέλλαις λέξεων κουρταλεί. Κι αυταίς θα καταγράφεις".
Πετεφρής
Oποιος χαϊδεύει το πέος του δεν πάει να πει πως κατ’ ανάγκην αυνανίζεται. Μπορεί και να σκέφτεται. Αλλά, κι όποιος πάλι χαϊδεύει το πέος του δεν σημαίνει πως σκέφτεται. Μπορεί, και μάλλον, αυνανίζεται.
Μάνος Χατζιδάκις
Αγριοφωνάρες στον Ακάκιο
Ακάκιε, καθαρός Ουκρανός Αλβανές δε φοβάται
Ενότητες
- Χαοτικά (37)
- Ιστορίες που θαθελα ν αρέσουν σε ανθρώπους που ξέρω (35)
- Δεν αυτοκτονούμε γιατί είμαστε αθάνατοι (30)
- Σκέψεις αλλότριες οικειοποιημένες (27)
- Το σημάδι του Αβελ (25)
- Ιστορίες για τα φαντάσματα στη μηχανή (23)
- Αλλοθι (21)
- Σύντομα ενοχλητικά (19)
- -*- (9)
- Παιχνιδάκια (9)
- Τάσεις προς έμετρο -Ποιητικά σιναχώματα (9)
- Τα βιβλία του Κενού (9)
- Πες μου παραμύθια να χαρείς (8)
- Ιστορίες για καργιόλες και για γέλια (6)
- Ιστορίες του κ.Νικήτα (5)
- Τα ανοιχτά πόδια (5)
- Το ημερολόγιο ενός συναισθηματικού εξωγήινου (5)
- Κινηματογράφος (4)
- Χάρτες (4)
- Σημειώσεις από το Ισόγειο (3)
- Αμεση Μη Δραση (1)
- Η γυναίκα μου με δέρνει (1)
Sui Generis
- Cynical
- De la Mettrie
- e-diva
- insomeoneelsesdream
- Islander
- kopoloso
- Niemandsrose
- poetic jukebox
- Sobraluz
- Surrealist
- Αερόστατο
- Ακανόνιστον
- Αλητης ναι, ρουφιάνος όχι.
- ΑΦΜαρξ
- Βασικός μέτοχος
- Βιβλια, πολλά βιβλία παιδιά
- Βλαξ
- Γιάντες
- Γκολεμ διαβαστερό
- γράμμα σε χαρτί
- Διαβάζει πολύ
- Εγκλημα
- Εχει οίστρο
- Ηδδ345Φ
- Ηνωμένα Βουστάσια
- Θεώρημα
- Θηλυκή πουρέιτζερ
- Ιndustrial daisies
- Ιστορίες του Βάσκες
- Κήπος (στο βάθος)
- Κατάσκοπος
- ΚΚμοίρης
- Λέξεις
- Μειλίχια
- Μισιρλού
- Μοιραίος χαρακτήρας
- Νίκος Κρητικού
- Ξόρκια και αλγόριθμοι
- Ο άλλος
- Ουμινγκ
- Πάντα η θάλασσα
- Παράλληλος
- Παρα-κείμενα
- Πετεφρής
- Ποιείν
- Πουρέιτζερ
- Ροδιά πληθωρική
- Σελιτσάνος
- Τίποτα
- Τα παιδιά του Αη Στράτη
- Τσαλαπετεινός
- Τόπος του ΔεΝ
- Φαίδρα Φις
- Χνούδι
Πληροφορίες
Μπαμπά μην τρέχεις
Snap Shots
Η ζωή είναι μια μελέτη πάνω στην ειρωνεία
13 σχόλια:
Τις προάλλες μύγες.
Σήμερα ακρίδες.
Εντομολόγος είστε;
Ή προπονείστε για ταξίδι στην Καμπότζη;
Τι να κάνω κατάσκοπε,
τις κατσαρίδες τις έχει R ο παλιοΚάφκας...
:ΡΡΡ
Ώστε τελικά ο χρόνος είναι σχετικός,ε;
(Κάτι είχα ψυλλιαστεί εγώ!).
Χρονοσελιτσάνος.
(Πως λέμε χρονοχρέωση).
Η ακρίδα τρώει το χρόνο, ο τροφοσυλλέκτης την ακρίδα, εγώ, τον δύσμοιρο τροφοσυλλέκτη. Τάι άι άιμ, ιζ ον μάι σάιντ. γιές ιτ ιζ.
@Σελιτσάνος, έχετε δίκιο. Απέθαντοι με βούλα.
πώς αποτυπώνεται στο ρολόι ότι ο χρόνος είναι σχετικός και προχωράει αναλογα με τις συνθήκες; δεν κατάλαβα..
mrs, no mind at all
;)
@ Mrs No mind at all:
Να προσέχετε, διότι κυκλοφορούν ακρίδες τε και άλλα ζωύφια στον παρόντα χώρο, τα οποία ενίοτε επιτίθενται σε ότι πράσινο δουν μπροστά τους. Κι εσείς έχετε μπόλικο απ' ότι βλέπω...
να δείτε που στο τέλος θα καταπιεί τον δημιουργό της
(btw : ο Χόκινγκ είναι εξωγήινος)
μια εμμονη με τη σχετικοτητα του χρονου την εχεις...
@spy:
ευελπιστώ ότι οι ακρίδες τε και τα ζωύφια της ερήμου δεν ξέρουν από πράσινο και τρέφονται με άλλα χρώματα.
ευχαριστώ για την προειδοποίηση πάντως :)
Χρονοσελιτσάνε,
δε μπορώ να πω πολλά γιατί έχω ογκωχρέωση. Που σημαίνει ότι ο όγκος είναι επίσης σχετικός.
:Ρ
ηδδ345φ,
αυτή η Βούλα που εισάγετε στη συζήτηση πάλι ποιά είναι;
:Ρ
Μρς νο μάιντ ατολ,
στο ρολόι δεν ξέρω, στο πρόσωπο πάντως αυτού που θα ακούσει την τιμή του αποτυπώνεται με ρυτίδες στα φρύδια.
:)
Κατάσκοπε,
υποτιθέσθω ότι έχετε δίκιο, τότε απλά θα φαγωθεί ένα πλαίσιο. Ετοιμάστε ένα σεντόνι για το νέο φόντο.
:Ρ
κΚΚΜοίρη,
φανταστείτε την κοπολοζική περιγραφή της μαζικής εισβολής Χώκινγκς στη γη:
-Γαμημένα ιπτάμενα αναπηρικά αμαξίδια εξαπολύουν καθετήρες εναντίον του πλήθους. Οπλισμένοι με παστές σαρδέλες περικυκλώνουμε τον εχθρό. Ξεκινάμε την επίθεση απο δεξιά αλλαλάζοντας "αλίπαστοοοοοοοοο", ενώ απο αριστερά, η ταξιαρχία των ποδηλατών επελαύνει με τα κίτρινα φτερά τους να ανεμίζουν απειλητικά στον αέρα...
:ΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡ
Νέλλυ,
επίσης έχω κι άλλη μια με το ερώτημα στο οποίο με ενέπλεξε η κυνική κι εκτοτε δε μπορώ να κοιμηθώ: γιατί στους τρυποκάρυδους δεν πονάει το κεφάλι τους;
:ΡΡ
κρατα το ερωτημα σου για να το υποβαλλουμε, σε καποιο (παρα)επιστημονικο συνεδριο που θα παμε, μαζι με το δικο μου ερωτημα: γιατι τα αλογακια της θαλασσας δεν χλιμιντριζουν?
να το υποβαλουμε
Νέλλυ,
η απάντηση στην εμμονή σου είναι ότι χλιμιντρίζουν αλλά με μπουρμπουλήθρες, οπότε για να τα ακούσεις πρέπει να κρατήσεις το κεφάλι σου κάτω από το νερό για αρκετή ώρα.
Ο,τι εμμονή έχεις να ρωτάς.
Εαν δε, μου απαντήσεις και στη δική μου, θα εχουμε επιτέλους κάτι κοινό: δυό εμμονές λιγότερες
:ΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡ
Δημοσίευση σχολίου