Τόσον πολύ καιρό ακροβατούσε πάνω απ την παράλογη χαράδρα που πια δεν ζαλιζόταν να την κοιτάει. Χιλιάδες μέτρα χαμηλότερα, εκτεινόταν το απερίγραπτο: [το απερίγραπτο λέμε] [ελα, ξεκόλλα, είναι απερίγραπτο λέμε] -Μάγκα μου έτσι και πέσεις τη γαμήσαμε, του είπε –πάλι- ο Μελχιόρ, ενας σαχλός κίτρινος σκίουρος που κουβαλούσε απ την αρχή στην τσέπη του. Ενοχλητικός τύπος. -Ετσι και φτάσω απέναντι θα τον πουλήσω στο καραβάνι των ινδών, σκέφτηκε ο ακροβάτης. Είχε τώρα ένα λόγο για να φτάσει..
3 σχόλια:
προηγουμένως γιατί πήγαινε;
προς τα 'κει πήγαινε;
Αγαπητέ νοτμήτσο, ιδού ένα παλιό ανέκδοτο:
Σε ένα βασίλειο υπήρχε ενα ποτάμι γεμάτο αλιγάτορες που κανείς ποτέ δεν είχε διασχίσει ζωντανός. Ο βασιλιάς εταξε την κόρη του και τα μισά του πλούτη σε όποιον το καταφέρει. Τότε ένας τολμηρός, βούτηξε στο ποτάμι. Μετά απο μανιασμένη μαχη, καταφερε να βγει ζωντανός.
Εσπευσαν όλοι να τον συγχαρούν γελώντας.
-Φερτε μου τον πούστη! κραύγασε τότε αυτός!
-Μα τι λες; Αντι να ζητάς να δεις τα πολύτη και την πριγκήπισσα εσύ ζητάς τον πούστη; τον ρώτησαν απορημένοι.
-Φέρτε μου τον πούστη που με εσπρωξε μέσα, απάντησε.
Αντιλαμβάνεστ καλέ μου νοτμήτσο υποθέτω πως το πριν, δεν έχει πια σημασία στο μετά.
:)
τσου, δεν το αντιλαμβάνομαι.
αντιλαμβάνομαι το πριν και ως μετά, και το μετά και ως πριν, αλλά και τώρα.
αλλά δεν πειράζει, τι σημασία έχει;
:D
Δημοσίευση σχολίου