Θα ξεκινήσω με το υπόστρωμα. Ο Αρθουρ Καίσλερ, είναι μια εξαιρετική περίπτωση στο χώρο της λογοτεχνίας και της επιστήμης. Με το "Μηδέν και το Απειρο", ένα απο τα συγκλονιστικά κείμενα ιστορικής "φαντασίας", διηγήθηκε τα αδιέξοδα του υπαρκτού και τις δίκες εκείνης της περιόδου. Ενα απο τα βιβλία που και σήμερα διαβάζεις με αμείωτο ενδιαφέρον. Ομως ο Καίσλερ ήταν πρώτα από όλα επιστήμονας. Με την Πράξη της Δημιουργίας, ένα ογκώδες βιβλίο που ευτύχησα να διαβάσω αρκετά νέος, μπόλιασε στο αίμα μου την επιστημονική μεθοδολογία στη σκέψη, ακόμα κι οταν παραπαίεις στη μελαγχολία και το παράλογο. Παρότι πρόκειται για το δεύτερο μέρος μιας εκπληκτικής τριλογιας (το πρώτο είναι "Οι υπνοβάτες" και το τρίτο "Το φάντασμα στη μηχανή" , όλα εκδόσεις Χατζηνικολή)διαβάζεται χωρίς ανάγκη των υπόλοιπων, καθώς δεν είναι μυθιστόρημα αλλά εκλαικευμένη ανάλυση του τρόπου που σκεφτόμαστε, δρούμε, δημιουργούμε, πρωτοτυπούμε. Ενα βιβλίο στο οποίο, παρά τον όγκο του έχω ανατρέξει και επιστρέψει δεκάδες φορές, που άνοιξε το δρόμο για να μπορέσουν να λειτουργήσουν σωστά τα επόμενα. Παρακάτω η αυθαίρετη επιλογή μου από τη βιβλιογραφία του Καίσλερ: -Η πράξη της Δημιουργίας -Το Μηδέν και το Απειρο -Ο Ιανός -Το φάντασμα στη μηχανή -Οι υπνοβάτες -Ισπανική διαθήκη -Ρίζες της σύμπτωσης
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Βάλε και την αόρατη γραφή Νομάδα. Αυτογραφικό.
Κυνική,
να τη βάλω. :))
Δημοσίευση σχολίου