Το Στίγμα

Είχε μόλις επιτύχει το σκοπό του.
Είχε στην κατοχή του ένα απο τα αριστουργήματα της παγκόσμιας ζωγραφικής.
Κι αν κατάφερνε να το πουλήσει, οι ζωές του ίδιου και της οικογένειάς του μέχρι τα τρισέγγονα, θα ήταν εξασφαλισμένες.
Ξεδίπλωσε τον καμβά, τον άπλωσε στο τραπέζι και βάλθηκε να τον κοιτά.
Να καταλάβει γιατί αυτόν τον πίνακα τον θεωρούσαν τόσοι πολλοί αριστούργημα.
Ο ίδιος δεν ήξερε πολλά απο τέχνη και εικαστικά.
Κάρφωσε το βλέμμα του στο στόμα του ανθρώπου που κραύγαζε.
Εβαλε τα χέρια του να στηρίζουν το κεφάλι με τους αγκώνες να ακουμπούν στο γραφείο και συγκεντρώθηκε.
Κάτι συνέβαινε με αυτή τη ζωγραφιά, το ένοιωθε απο τη στιγμή που την πρωτοαντίκρυσε, κάτι μυστικό, κάτι παράξενο υπήρχε εδώ.
Είχε σβήσει όλα τα φώτα στο δωμάτιο εκτός από το φως του γραφείου.
Εμεινε έτσι σκυμμένος πάνω απο τον πίνακα αρκετή ώρα.
Προσπαθούσε να καταλάβει.
Τότε είδε τα χρώματα. Για πρώτη φορά στη ζωή του.
Εκπληκτος τα κοιτούσε όπως τον τύλιγαν.
Το μπλε και το κόκκινο βγήκαν απο τον πίνακα, τον αγκάλιασαν και τον τράβηξαν προς την επιφάνεια του γραφείου.
Το πράσινο τον χάιδεψε απαλά στο λαιμό.
Το καφέ έπιασε να χορεύει με το μωβ.
Αφωνος, κοιτούσε βαθειά μέσα στο στόμα της μορφής, με τα χέρια πάντα στο πρόσωπο.
Και έτσι άκουσε την Κραυγή.
Την κραυγή των χρωμάτων.
Σαστισμένος κοίταξε τριγύρω.
Τότε μονάχα, συνειδητοποίησε πως τα πάντα γύρω του ήταν ασπρόμαυρα κι ο ίδιος σκιά.
Τα δάκρυα του πότισαν την κάτω αριστερή γωνία του καμβά.
Εκεί άφησε το στίγμα του. Για πάντα.
Σηκώθηκε και βγήκε απο το σκοτεινό δωμάτιο.
Τώρα ήξερε.
Ο πίνακας έμεινε εκεί.

buzz it!

20 σχόλια:

Nomad είπε...

http://www.tanea.gr//Article.aspx?d=20080526&nid=8637008&sn=&spid=221

Ανώνυμος είπε...

ο Μουνχ δεν θα περίμενε να διαβάσει καλύτερη μετάφραση του έργου του

Surrealist είπε...

Κραυγή χρωμάτων και τα χρώματα... μνήμες... δικές μας και άλλων, εκείνων που μετείχαν στις αναμνήσεις μας!

Καλό βράδυ - υπέροχη ανάρτηση!!

Υ.Σ, όπως πάντα άλλωστε :}

Να είσαι καλά, σ΄ευχαριστώ!

Ο άλλος είπε...

Το στίγμα ε;Σαν ένα κόκκκο άμμο στο μάτι; Σαν το λεκέ στο πουκάμισο δίπλα στο κρεββάτι. Στίγμα

Sissi Soko είπε...

Τι ήξερε;
Ευτυχώς έγραψες πειτέλους ένα νέο ποστ. Γιατί το προηγούμενο δεν ήταν όμορφο.

Ανέστης Μ. είπε...

Στίγμα ανεξήτιλο τέτοιοι πίνακες. Φόροι τιμής τέτοια άρθρα. Πολλή γόνιμη η αφορμή και όμορφη η κατάληξη. Χρώματιστές λέξεις.
Την καλησπέρα μου

cynical είπε...

Καλημέρα Νομάδα, αλλά νομίζω ότι ο Μουνχ που απέκτησες είναι πλαστός. Τον συγκρίνω με τον πρωτότυπο και επισημαίνω παρα πολλές διαφορές κυριως στον κορεσμό του χρώματος, την πίεση στον καμβά και τη γωνια της πινελιάς. Κλαά έκανες και έχυσες ένα δακρυ. Μόλις έχασες κάποια πολλά εκατομμύρια...

Nomad είπε...

κΚΚΜοίρη,
ευτυχώς γι αυτόν, δε θα τη διαβάσει

:ΡΡ

Σουρεαλίστρια,

να είσαι καλά, παρακαλώ.
(Αν και για σένα ήταν το προηγούμενο ποστ πιο "καταλληλο" , θαρρώ.)


Αλλε,

εεεετσι......... Ετσι.
:)

Πανόπτη,

ηξερε ότι ζει σε έναν ασπρόμαυρο κόσμο, σε αλλη διάσταση δηλαδή. Μα, γραφω σχετικά συχνά νεα ποστς!
Οσο για το προηγούμενο, απολύτως σέβομναι τη γνώμη σου, έχω όμως να παρατηρήσω ότι δεν είναι σωστή η λεξη όμορφο, δεδομένου ότι όμορφη μπορεί να είναι η απεικόνιση ενός πτώματος πχ, ή μιας σφαγ΄'ης δελφινιών, εικαστικά, καλλιτεχνικά. Ισως το θέμα του και η εξελιξη που είχε δεν σου ταίριαξαν εξ ιδιοσυγκρασίας; Δεν ξερω, παντως σε ευχαριστώ που παρότι δεν σου αρεσε συνεχίζεις να κοιτάς και κατα δώ.

:)

Κυνική,

αντιθέτως, η φωτογραφία που εππέλεξα είναι ο κανονικός Μουνχ, με τη φθορά, όπως τον αποκατέστησαν στο μουσείο. Εχει υποστεί και κάποιον αποχρωματισμό... Ισως προσπάθησαν να βγάλουν το στίγμα, που ναξεραν... Οσο για το δέκρι, βρε δεν το εχυσα εγω, με θεωρείς ...ασπρόμαυρο;;;;

Ανώνυμος είπε...

Ανέστη,

συγχώρα με, με τα σκρολ πανω κατω και τη μανία μου να γραφω 1 απαντηση για όλους, σε προσπέρασα...

Και τη δική μου καλησπέρα, καλώς ήλθες, και σε ευχαριστώ παρα πολύ για τα καλά σου λόγια.
:)

Xνούδι είπε...

Πιάσε ένα ψιθυριστό γαλανό ρε...
Πιάστο και τράβα να χορέψετε.

(χνουδοαγαποαστεροφεγγαροθαλασσοκαλοκαρινό χαμογελάκι).

Kwlogria είπε...

Υπέροχο...!

Nomad είπε...

Χνου;

κιτρινάκι με πράσινα πουά μικρά και κόκκινα μεγάλα κάνει;;;;

:ΡΡΡ

Συνειρμός: σε παιδότοπο, στο πράμα αυτό που έχει εκατομμύρια χρωματιστά μπαλακια κι απανω πέφτουν τα παιδιά, κόβεται ξαφνικά το ρεύμα. Οταν ανοίγει παλι μετα απο λιγο τα μπαλάκια είναι ασπρόμαυρα και τα παιδιά πολύχρωμα.

:)

Κωλόγρια,

σε ευχαριστώ πολύ!
:)

NinaC είπε...

Εύγε, νέε μου, εύγε! Πολύ καλό!

sombraluz είπε...

Όταν ήμουν μικρή δεν τολμούσα να αντικρίσω δυο πίνακες: Το αυτοπορτραίτο του Βαν Γκογκ γιατί φανταζόμουν το κομμένο αυτί και αυτόν που δείχνεις εδώ γιατί δεν άντεχα το βλέμμα. Την κραυγή δεν την άκουγα από το στόμα αλλά από τα μάτια. Τώρα που είμαι μεγάλο κορίτσι νομίζω ότι αντέχω περισσότερο τα μάτια αυτά, ίσως γιατί κραυγές αξιώθηκα κι εγώ όπως όλοι μας. Συμφιλιώθηκα και έμαθα να προσέχω και τα υπέροχα χρώματα στο φόντο. Ευχαριστώ.

Ευτυχία είπε...

καλώς σε βρήκα κι από τις πιο πρόσφατες αναρτήσεις σου διάλεξα ετούτη.. ίσως γιατί κι εγώ έχω ένα στίγμα...


καλό βράδυ!

Βασιλική Παπαδημητρίου είπε...

καταρρευση του παρατηρητη τελικα...
και οχι του συστηματος...
παιχνιδι με ενα μηκος κυματος που δεν εχει νικητη...
οπως κι ενα δακρυ...

Nomad είπε...

Νίνα,

ευχαριστώ ΝΕΑ μου!



Σομπραλουζ,

το ποστ αυτό είναι συνέχεια ενός άλλου -περί των χρωμάτων στον ίδιο πίνακα και περί της διαχείρισης του ασπρόμαυρου. http://nomads-tales.blogspot.com/2008/03/h.html

Υπάρχουν λογιών κραυγές, τις σπουδάζουμε μεγαλώνοντας. Το αδειο, κραυγαλέο βλεμμα, ναι.



( Αυτός ο βανγκογκ δικαίως σας ταραζε, παλιόφατσας! )

:)

μοναλίζα, καλώς ήλθες, περασα απο το βλογ σου είδα τον ιδιο πίνακα με χαιρετισμό, ομολογώ δεν καταλαβα το είδος της συνάφειας, ελπίζω το στίγμα να μην είναι ανεξίτηλο και να τα ξαναπούμε.
Χαιρετισμούς.

Βασιλική,

υπάρχουν καθρέφτες κρυμμένοι σε απίθανες γωνιές του κόσμου. Αλλα κι αν τους εντοπίσεις, μπορεί να κοιτάς και να μη βλέπεις καμιά αντανάκλαση ώσπου ναρθει η ώρα του καθρεφτίσματος. Τότε μόνο συνειδητοποιείς οτι νίκη και ηττα είναι πολύ σχετικά πράγματα.


:)

Καλημέρα

piece de resistance είπε...

!!!!!!!!!! poli kalo afti i egxromi kravgi pnigmeni stis ygrasies stis stagones pou afinei piso tis kathe prospatheia

Nomad είπε...

resistance,

σε ευχαριστώ πολύ
:)

Nomad είπε...

resistance,

σε ευχαριστώ πολύ
:)