Καμένη ασφάλεια

Κερκ( αναστατωμένος): Σποκ, το Εντερπράιζ θα τιναχτεί στον αέρα!

Σποκ (ήρεμα): Ακυρο Κάπταιν, μια καμένη ασφάλεια ήταν.

Ο Σποκ έχει πάντα δίκιο - ακόμα κι όταν έχει άδικο. Είναι ο τόνος, της φωνής, η υπερφυσική λογική, δεν είναι άνθρωπος σαν εμάς είναι ένας Θεός. Ο Θεός μονάχα μιλάει έτσι, το νιώθουμε όλοι μας από ένστικτο. Γι' αυτό διάλεξαν τον Λέοναρντ Νιμόυ για αφηγητή σε ψευδοεπιστημονικές τηλεοπτικές εκπομπές. Ο Νιμόυ μπορεί να κάνει οτιδήποτε να φαίνεται αληθινό. Είτε ψάχνουν για ένα χαμένο κουμπί είτε για το νεκροταφείο των ελεφάντων, ο Νιμόυ θα καθησυχάζει τους φόβους, τις αμφιβολίες μας. Θα ήθελα να ήταν o ψυχοθεραπευτής μου. Θα ορμούσα φρενήρης στο δωμάτιό του, πλημμυρισμένος με τους συνηθισμένους μου υστερικούς φόβους κι αυτός θα τους εξάλειφε μονομιάς.

Φιλ (υστερικά): Λέοναρντ, πέφτει o ουρανός!

Νιμόυ (ήρεμα): Ακυρο, Φιλ, μια καμένη ασφάλεια ήταν.

Ο Φίλιπ Ντικ μιλάει για τον Φίλιπ Ντικ

Απόσπασμα από την εισαγωγή στη συλλογή διηγημάτων «Ο Χρυσαφένιος Αντρας»)

http://www.altfactor.ath.cx/magazine/aplanet/iss2/dick.html

***

Ψάχνω το χαμένο κουμπί σε ένα νεκροταφείο ελεφάντων.

Είναι σούρουπο και αναρωτιέμαι πως διάολο είναι δυνατόν να βρω ένα κουμπί σε ένα νεκροταφείο ελεφάντων. Προχωρώντας ο θόρυβος γίνεται ισχυρότερος. Ακούω την κραυγή του ελέφαντα. Πως μπορεί να φωνάζει ένας νεκρός ελέφαντας; Δεν ξέρω αλλά σημασία έχει να βρω το χαμένο κουμπί. Αυτή είναι η αποστολή μου. Μου την ανέθεσε ο ίδιος ο διευθυντής.

-Να μη γυρίσεις χωρίς αυτό, μου τόνισε.

Δεν έχω καμιά σχέση με κουμπιά. Δεν ξέρω πως του ήρθε να μου ζητήσει εμένα κάτι τέτοιο, ούτε πως τα βρίσκουν. Η ειδικότητά μου είναι να ανιχνεύω παραστρατημένα ινδικά χοιρίδια και να τα επαναφέρω στην τάξη. Καμιά σχέση με κουμπιά. Μα ούτε και θέλω να βρω το χαμένο κουμπί. Ποτέ δεν ήθελα. Απο εκεί πηγάζει εξάλλου η ίδια του η ύπαρξη. Εαν το βρω δε θα είναι πια το χαμένο κουμπί, θα είναι ένα κουμπί που βρέθηκε. Δεν θέλω να το βρω, δε θέλω να του στερήσω την μόνη του ιδιότητα πέραν της ύπαρξης. Και συνεπώς δεν κοιτάω τριγύρω για το χαμένο κουμπί, αλλά προσπαθώ να ξετρυπώσω την χρυσόστομη λιβελλούλα.

Τη χρυσόστομη λιβελλούλα μου την είχαν μάαθει τα χοιρίδια. Είναι φίλη μαζί τους όπως είναι φίλη με τους νεκρούς ελέφαντες, συνεπώς συχνάζει σε νεκροταφεία ελεφάντων και ποντικότρυπες. Σε αυτήν οφείλεται η φήμη πως οι μελέφαντες τρομάζουν από τα ποντίκια. Αυτή είναι μια μυστική γνώση που αποκτά κανείς με τα χρόνια στη δουλειά. Την καταλαβαίνει κανείς από το τραγούδι της. Κάθεται πάνω απο τα κόκκαλα που ασπρίζουν και πιάνει να χορεύει τραγουδώντας έναν σκοπό που δεν τον ξεχνάς. Τραγουδάει χτυπώντας τα φτερά της. Λένε πως μερικοί ελέφαντες ανασταίνονται από το τραγούδι της. Ισως αυτός που ακούω να είναι τέτοιος.

Προχωρώ κι έχει νυχτώσει. Δε φοβάμαι. Πιο πολύ φοβάμαι να επιστρέψω στον διευθυντή χωρίς το χαμένο κουμπί, που βέβαια δεν θα είναι πια χαμένο. Πως να του εξηγήσω αυτό το αυτονόητο; Δεν θα είναι πια χαμένο. Οχι, δεν το καταλαβαίνει. Θέλει το χαμένο κουμπί.

Η κραυγή του ελέφαντα παγώνει το αίμα μου.

Τον βλέπω μπροστά μου, πελώριο, αγριεμένο, να με απειλεί με την προβοσκίδα του. Κοντοστέκομαι. Τότε η χρυσόστομη λιβελλούλα ξεκινάει το τραγούδι της.

Κάθομαι επι τόπου στο έδαφος, μπροστά στον πελώριο ελέφαντα, να την ακούσουμε. Τριγύρω παρατηρώ διάφορους πόντικες να παρακολουθούν τη συναυλία.

Σε ένα σταβέντο εκείνος μου βάζει στο χέρι το χαμένο κουμπί. Το κρατάει στην προβοσκίδα του.

Οταν τελειώνει το τραγούδι η λιβελλούλα εξαφανίζεται κι ο ελέφαντας έχει δακρύσει. Μου χτυπάει την πλάτη φιλικά κι εξαφανίζεται κι αυτός.

Εχω στο χέρι μου το χαμένο κουμπί.

Αλλά δεν θέλω να το έχω. Το αφήνω στη θέση που καθόμουν κι επιστρέφω.

Οταν γυρίζω να κοιτάξω, βλέπω εναν καφέ αρουραίο να το τραβάει στη φωλιά του.

Τρέμω σύγκορμος. Πως θα αντιμετωπίσω τον διευθυντή;

Ηταν ξεκάθαρος: Μην επιστρέψεις χωρίς αυτό.

Τι θα κάνω Σποκ; Πως να γυρίσω χωρίς το κουμπί; Τι με έπιασε και το άφησα παρότι το μου το έδωσε ο νεκρός ελέφαντας; Πως θα αντιμετωπίσω τον διευθυντή;

-Μια καμένη ασφάλεια είναι.

Νομίζω πως η χρυσόστομη λιβελλούλα εμφανίστηκε πάλι στην έξοδο του νεκροταφείου.

Την είδα φευγαλέα με την άκρη του ματιού όπως έστριβα στην κεντρική λεωφόρο.

Μετά ακολούθησα ένα ποντίκι που κατέβαινε προς κέντρο.