dann wird es werden wie ein Fest.
R.M. RILKE
*
Καθώς ανέμισαν
τα μαλλάκια της
έτσι μπροστά στα μάτια μου
λες και σαν ξαφνικά να ξύπνησα
και για πρώτη φορά την είδα
- και την επρόσεξα -
την ωραία νεαρή κόρη.
Με συνεκίνησε η αρμονία
των κινήσεών της
η ραδινότης των μελών του κορμιού της
η γοητεία του βλέμματός της
η απαλή στρογγυλάδα
των μαστών της
η όλη χάρη τέλος
που ανεδίδετο από το
κομψό ολόδροσο πλάσμα.
Κι' αμέσως σκέφτηκα
- και "φιλοσόφησα" -
ο νους μου πήγε
στον αγαθό εκείνον
που μπορεί κάποτε
- μα είμαι βέβαιος -
να υποφέρη μαρτυρικά
να δυστυχήση
σα θα φαντάζεται
πως έχει σκέψη
κι' έχει ψυχή
το τρυφερό
το αιθέριο
το πλασματάκι
και να ματώνη η καρδιά του
ν' απελπίζεται
ως θ' αποδίδη
έστω και κόκκο νου
στ' ολότελα άδειο
μικρό κρανίο
*
Ν.Εγγονόπουλος
Τα βάσανα της αγάπης
9 σχόλια:
"...δεν είναι απαραίτητο να καταλάβει κανείς τη ζωή,όταν μετά θα γίνει σαν γιορτή..."?
Τι να πω.
Η γιορτή δεν πρέπει να δικαιολογεί το γεγονός πως δεν καταλαβαίνεις τι σου γίνεται.
Το κάνει όμως.
Φαίδρα, Βάσκες,
μη γνωρίζοντας γερμανικά, όταν ζήτησα να μου το εξηγήσουν μου το ερμήνευσαν "δε χρειάζεται να προσπαθείς να κατανοήσεις τη ζωή για να γίνει γιορτή"
:)
Καλημε΄ρα
ήξερα ότι τα "γερμανικά" μου έπασχαν ανέκαθεν.
δεν έβγαινε νόημα...
Χαίρομαι που σε συναντάω.
Κι επειδή τα μεγάλα πνεύματα δεν συναντώνται τυχαία, τυχαίνει να έχω στα σκαριά μια "ιστορική φαντασία" με τον R.M. Rilke-N.
θα παρω τον Ριλκε..πηρα τον Ριλκε απο τοτε που επαψα να προσπαθω να κατανοησω..και ναι σαν να εχει δικηο πιο γιορτινα μου φαινονται τα πραγματα μεσα στο περιβλημα τους..πολυ ωραια και η αυτοβιογραφια εμβρυου...πριν να ειχε διαβασει Ριλκε;
Παράλληλε,
καλώς ήλθες.
:)
piece de resistance,
διατελώ σε σύγχιση, έκλειψη, ανέφικτο της επικείμενης άνοιξης, κλπ. Πως να απαντήσω στα δύσκολα;
:)
Nomad,
το ποίημα μου έφερε στο μυαλό κάποια που "ξέρω". Και λίγα φθαρμένα λόγια:"Να ανάψω ένα κεράκι για με το μαγισσάκι, να τρέχω ξαπλωμένος μα να' μ' ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΣ". Ερωτευμένος γιατί ως γνωστόν "love is overrated". Κάποιες φορές δεν πιστεύω ότι είσαι nomad, αλλά απλώς mad.
Αντίο...
Aνώνυμε,
χαίρομαι που απαντάς με Ελύτη στον Εγγονόπουλο. Ο Ελύτης συνεχίζει "τα παπιά και τα βαπόρια παν μαζί και παν και χώρια", αν θυμάσαι. Αλλα που να θυμηθείς "φθαρμένα λόγια". Οσο γι αυτήν που "ξέρεις", δε φαντάζεσαι πόσο καλά μπορεί να την ξέρεις, κι όμως εξίσου καλά την αγνοείς.
Δημοσίευση σχολίου