Για να διδάξεις μια γυναίκα πρέπει να την αγαπήσεις, να υποφέρεις γι αυτήν, να γράψεις γι αυτήν, να διδαχθείς από αυτήν. Να κάνεις δηλαδή όσα μπορεί ένας άντρας να κάνει για μια γυναίκα. Αυτά είναι όλα.
Ο κ.Νικήτας την είχε αγαπήσει, είχε υποφέρει για εκείνη, έγραφε γι αυτήν. Αλλά δεν είχε καταφέρει να διδαχθεί από αυτήν. Μόνο όταν την έχασε για πάντα κατάλαβε το μάθημά του.
Τότε ήρθε επιτέλους η σειρά του να τη διδάξει. Σκέφτηκε καλά το μάθημα. Τι θα της δίδασκε; Και πως, αφού την είχε χάσει; Χαμογέλασε. Δε χρειαζόταν να μελετά. Το μάθημα είχε ήδη παραδοθεί.
4 σχόλια:
Ο δάσκαλος και ο μαθητής έγιναν ένα...
Καλησπέρα.
τη νυχτα αναδυονται ψιθυροι μικρων ερωτων..λεω στο αποψινο ποστ με λογια δανεικα...καθενας μας μαθαινει κατι απο τον αλλον και ετσι μαθαινουμε να αγαπαμε..ερωτηση η αγαπη προυποθετει θυσια;
"έτσι κι αλλιώς από κάτι τέτοια οξύμωρα προκύπτουν οι πιο εφικτές αντιστοιχίες της θεωρίας με την πράξη..."
καλημέρα
Βάσκες,
καλησπέρα. Απο προχθές με έχεις κάνει να περιμένω πότε θα σκάσουν μύτη τα χαρούμενα νέα σου!
:)
Piece,
η αγάπη δεν προυποθέτει απλά, αλλά σημαίνει θυσία. Την εμπεριέχει. Νομίζω.
Φαίδρα,
εεεετσι...
:)
Καλησπέρα (το φιλί το καταργήσαμε; ) :Ρ
Δημοσίευση σχολίου