σ' αγάπησα πολύ / ήσουν η αντανάκλαση σημείου φωτεινού / στον άναστρο καθρέφτη τ' ουρανού μου / ‘λίγα κομμάτια σε κίτρινο χρυσό έχουν μείνει! τώρα είναι η ευκαιρία να τ’ αποκτήσετε!’ / φώναξε η τηλεπαρουσιάστρια / ενώ εγώ / you are my last hope / σου ψιθύρισα / στη μοναδική υπόγεια διάβαση που μου διέθετες / όλα αυτά τα χρόνια / γέρασες / γέρασα / you are my last hope / σου ψιθύρισα / και ο καθρέφτης ουρανός έσπασε / τις ρυτίδες μας Λένα Πλάτωνος, Σ αγάπησα http://rapidshare.com/files/95082413/lena_platonos_-_s_agaphsa.mp3 Θενκς (πολύ) του http://sensualmonk.blogspot.com/2008/02/this-is-not-bow-its-prostration.html
Ολα αυτα τα χρόνια, Λένα...
Αναρτήθηκε από Nomad at 27.2.08
Eνότητα: Σκέψεις αλλότριες οικειοποιημένες
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
[χαίρομαι που σας μετέδωσα κι εγώ, όπως την έλαβα, λίγη -ή πολλή- ευχαρίστηση :-)]
Να είστε καλά και σας ευχαριστώ πολύ, καλώς ηλθατε.
Δημοσίευση σχολίου