Στην αρχή αφαίρεσε από το μοντέλο της τη λάμψη στα μάτια.
Πέρασε έναν σκούρο τόνο κι από πάνω λίγο λευκό στον καμβά. Τώρα γυάλιζαν υγρά, σα να βούρκωνε. Κατόπιν έσβησε την έκφραση του προσώπου, αφαιρώντας έτσι κάθε διανοητικό χαρακτηριστικό. Αυτό που πρώτα έμοιαζε με ύφος ανθρώπου που σκέπτεται, έμοιαζε τώρα με έκφραση κρετίνου. Έπειτα τον έγδυσε. Έτσι όπως το φως ήταν ακατάλληλο, φάνηκαν όλες οι ατέλειες και τα σημάδια του χρόνου. Ζωγράφισε κι άλλες σκιές να υπερτονίζουν τις ζάρες στο δέρμα. Ζωγράφισε και μερικές φλύκταινες να πυορροούν. Έδωσε στη στάση του κάτι αφύσικο, έμοιαζε σα να υποφέρει από κάποιο τράβηγμα στην πλάτη. Βοήθησε λίγο ακόμα με τις γραμμές στο λαιμό, έτσι ώστε η αίσθηση που είχες ήταν ότι αν άνοιγε το στόμα του θα έβγαινε μια ψιλή φωνούλα σαν τσιρίδα. Εξαφάνισε τέλος κάθε ίχνος αρσενικού στοιχείου, ώστε να μην καταλαβαίνεις καν το φύλο του. Τώρα το εικονιζόμενο πρόσωπο ήταν όπως το ήθελε. Αφησε το πινέλο κι ανάσανε βαθειά.
Είχε πετύχει τον στόχο της. Είχε ζωγραφίσει τέτοιο έκτρωμα, που κοιτώντας το μπορούσε πια να ξεχάσει τον έρωτά της για το ίδιο το μοντέλο. Δια της τέχνης της, έγδαρε την ανάμνηση.
Είχε πετύχει τον στόχο της. Είχε ζωγραφίσει τέτοιο έκτρωμα, που κοιτώντας το μπορούσε πια να ξεχάσει τον έρωτά της για το ίδιο το μοντέλο. Δια της τέχνης της, έγδαρε την ανάμνηση.
5 σχόλια:
Μου άρεσε, ανθρώπινο και καλογραμμένο.
Μόνο στο τέλος, μου φάνηκε υπερβολικά καθοδηγητικό. Η φράση "Είχε πετύχει το στόχο της" ίσως και να μην χρειάζεται. Οι λέξεις που ακολουθούν είναι κατατοπιστικότατες για το νόημα της ιστορίας. Χωρίς αυτήν την τετριμένη φράση ίσως να ακούγεται καλύτερα.
Κατ' άλλα, πολύ καλό!
apla ypoklinomai sti epigeia kai ypogeia adynami aftou tou keimenou
kritikov,
καλώς ήρθες, σε ευχαριστώ για το σχόλιο. Η επισήμανσή σου σωστή. Τώρα που το ξαναβλέπω. Τα περισσότερα κείμενα εδώ είναι αρχικά ντραφτς, τα δημοσιεύω χωρίς δεύτερη επεξεργασία, ούτε καν ορθογραφική. Εαν ποτέ χρειαστεί, θα την κάνω τότε. Οπότε και θα σβηστεί η περιττή φράση.
:)
piece de resistance,
ευχαριστώ πολύ, με τιμάς. Να προτείνω σνειρμικά, σε περίπτωση που δεν το έχεις ήδη, να διαβάσεις κάποια στιγμή το "Αγνωστο Αριστούργημα" του Μπαλζακ. Μια εκπληκτική νουβέλα που περιγράφει κάτι αντίστοιχο, από την ανάποδη πλευρα του.
:)
Μια απόπειρα για δεύτερη φωνή, ίσως ακουστεί και φάλτσο αλλά για αυτό είναι τα πειράματα:
(από το ίδιο εκείνο κείμενο)
"Από το βλέμμα των αντρών ψάχνω μόνο να τους καταλάβω και να με καταλάβουν: κοινή θέα, ο έρωτας για μια γυναίκα. Το σώμα μου είναι μόνο ένα δόλωμα για να τους κλέψω τον πόθο και μ’ αυτόν να ποτίσω τις πληγές.
Κάθε γαμήσι ένα μαστίγωμα της θάλασσας. Ξεσπάει η οργή μου για την έλλειψή της μέσα στην καύλα τους πάνω μου.
Καθώς με γεύονται και σπάνε τις ευαίσθητες χορδές, καταστρέφουν και το πόσο μου λείπει. Φεύγω έχοντας βιάσει τις επιθυμίες μου, πως αλλιώς να απαλλαγώ;"
sylfaen,
νομίζω ότι ο ουσιαστικότερος λόγος υπαρξης της γραφής είναι η επικοινωνία. Συνεπώς κάθε φωνή εξ αφορμής άλλης φωνής (εδώ έχω ειδική ενότητα για αλλότριες σκέψεις και στο πλάι βρίσκονται αλλότριες επίσης σκέψεις που με έχουν κινήσει να σκεφτώ)δεν μπορεί εξ ορισμού να είναι φάλτσο εφόσον εκπληροί τον αρχικό φονταμελισμό.
Επιπλέον και ιδίως, η φωνή σου είναι όμορφη.
Δημοσίευση σχολίου