Nomad's Tales: 123...το παιχνίδι

H Ymeli http://ymeli.blogspot.com με προσκάλεσε σε αυτό το παιχνίδι: 1. Πιάσε το βιβλίο που βρίσκεται πιο κοντά σε σένα. 2. Άνοιξε το βιβλίο στη σελίδα 123 (αν το βιβλίο διαθέτει λιγότερες από 123 σελίδες, άφησέ το και πήγαινε στο επόμενο κοντινότερο). 3. Βρες την πέμπτη περίοδο (=από τελεία σε τελεία, αν θυμάσαι) της σελίδας. 4. Ανάρτησε τις επόμενες τρεις περιόδους (δηλ. την έκτη, την έβδομη και την όγδοη). 5. Ζήτα από πέντε ανθρώπους να κάνουν το ίδιο Wolf Mankowitz Εξαίσιο Πτώμα Εκδ. Κριτική 1995 «Ο Πικαμπιά είναι κατ εξοχήν πολιτισμένος και γενναιόδωρος τύπος. Νομίζω ότι, αν δεν μου είχε κλέψει την Καρλότα, θα μου την προσέφερε ως δώρο ευχαρίστως. Τολμώ μια ερώτηση, πως πάει με την Καρλότα; Θαυμάσια, απαντά, αν και φυσικά, νοσταλγεί το πώς μυρίζεις και ντύνεσαι» Προσκαλώ: Χνούδι http://xnoudi.blogspot.com/ Γιάντες http://www.giantes.blogspot.com/ ΚΚΜοίρη http://kkmoiris.yooblog.gr/ Φαίδρα Φις http://hrtstvrs.blogspot.com/ Niemandsrose http://niemandsrose-niemandsrose.blogspot.com/

Οσα ξέρεις για σένα

Ο, τι γράφω επίσης γράφει για μένα.
Γράφω ακατάπαυστα τον ξένο που με απειλεί.
Ο,τι γράφω γνωρίζει ποιός είμαι, γνωρίζει επίσης πολύ καλά το μελλοντικό τέλος μου, και ο καθένας μπορεί να διαβάσει στα γραπτά μου για μένα, σαν τις ηλικιωμένες γυναίκες στο κατακάθι του καφέ, μόνο εγώ δεν μπορώ.
Εγώ όχι, εγώ δε μπορώ να διαβάσω.
Ενσφράγιστη η σημασία, παραβλέπω τις προειδοποιήσεις σε κάθε αράδα.
Σε κάθε λέξη, σε κάθε ολοκληρωμένη πρόταση απαντά κάτι για μένα κι εγώ δε λέω να το αναγνωρίσω.
Μόλις στο τέλος, όταν η καταστροφή θα έχει ήδη επέλθει, θα ήμουν βέβαια σε θέση να πω: εδώ κι εκεί εμφανίστηκαν οι πρώτες ενδείξεις, τούτο κι εκείνο το υποδήλωναν κιόλας. Ομως τότε, στο τέλος, θα αναμειγνύονται ούτως ή άλλως τα πάντα, η αναγνώριση και το συμβάν στον έναν και τον αυτό θόρυβο του χαρτιού, που μουσκεύει η βροχή στον καλοκαιρινό αέρα...
Πουθενά στον κόσμο δεν έχω ανταμώσει κάτι πιο ξένο από μια καταφατική πρόταση που ολοκληρώθηκε από μένα.

Μπότο Στράους
Θεωρία της Απειλής

Καθρέφτες

Mιλούσε μιαν άλλη γλώσσα, την ιδιάζουσα διάλεκτο μιας λησμονημένης, τώρα πλέον, πόλεως, της οποίας και είτανε, άλλωστε, ο μόνος νοσταλγός.

Nίκος Εγγονόπουλος

Kι έζησα πάντα με τον εαυτό μου, σαν δυο ακροβάτες που μισούνται θανάσιμα που όλη τη μέρα βρίζονται και ραδιουργούν κι ετοιμάζει το θάνατο ο ένας του άλλου, μα όταν έρθει η ώρα κι ανάψουν τα φώτα και το θέατρο ξεχειλίσει απ' την πελώρια αναμονή ορθοί κι οι δυο πάνω στο απέραντο, μοιραίο σκοινί νά, που βρίσκονται κιόλας πάνω απ' το μίσος και τον κίνδυνο και το θαυμασμό και τον χρόνο ― αδερφωμένοι ξαφνικά μες στην παμμέγιστη αρετή της Tέχνης.

Τάσος Λειβαδίτης

Η διαφορά ανάμεσα σε δύο άντρες μπορεί να είναι μεγαλύτερη από τη διαφορά ανάμεσα σε έναν άντρα και μια γυναίκα. Αλλά η διαφορά ανάμεσα σε δυό γυναίκες είναι πάντα μεγαλύτερη από τη διαφορά ανάμεσα σε έναν άντρα και μια γυναίκα.

Μίλοραντ Πάβιτς

Γράφοντας ξεκοιλιάζεις τις λέξεις.
Οι περισσότερες έχουν ροκανίδια
μερικές ματώνουν στο βάθος
άλλες χτυπιούνται και σκούζουν
μεταμορφώνονται σε ηλιοτρόπια
σε μικροσκοπικούς πράσινους νάνους
ή σε όστρακα
με το λαμπρό
βαθιά μαργαριτάρι.

Tάσος Ρούσσος

Aλλος τρόπος από το σώμα δεν υπάρχει. Ψυχή είναι ένα ακατάπαυστο σώμα που δεν καταλήγει. Αλλος τρόπος από το σώμα δεν είναι. Ψυχή είναι μίμηση σπουδαίου σώματος.

Γιώργος Χειμωνάς

"Ο,τι κι αν κάνει ο άνθρωπος, ό,τι κι αν νιώσει στο μύχιό του, ό,τι κι αν πει, σε κάποιον απευθύνεται, κάποιος τον κοιτάζει, σε κάποια μορφή λογοδοτεί. Τα μεγάλα γεγονότα κάθε ζωής είναι δραματικές στιγμές, όπου η ψυχή, απογυμνωμένη, θεατρίζεται. Κάθε δράμα είναι μασκαρεμένη ή δεδηλωμένη απολογία σε ένα πρόσωπο"

Κωστής Παπαγιώργης

"Το θέμα σε διαλέγει, εφ΄όσον σε ευρίσκει μπόσικον. Είτε γιά απεργίας γράπσεις, είτε γιά το διαζύγιον του Κούγια, βαθέως μέσα στις λέξεις σου θα κυανίζει και θα ζελεδίζει το "αχ μορε, ινατί δεν μου εκάθησεν!". Η αυτοψυχοθεραπεία είναι το μόνον απολύτως ευδιάκριτον συστατικόν του ελλόγου βίου. Και ανάμεσα σταις λέξεις , μάθε το, η σάρκα είναι παρούσα. Ενίοτε σφάλλουσα, συχνάκις ασχάλλουσα,αλλά εκεί, η μισερή σβαρνιάρα, εκεί, ακούνητη. Χέσον με (λοιπόν και άρα )με τα "θέματα" και ταις "πνευματικαίς πορείες". Την σάρκα θα ακλουθείς, ποιές κέλλαις λέξεων κουρταλεί. Κι αυταίς θα καταγράφεις".

Πετεφρής

Oποιος χαϊδεύει το πέος του δεν πάει να πει πως κατ’ ανάγκην αυνανίζεται. Μπορεί και να σκέφτεται. Αλλά, κι όποιος πάλι χαϊδεύει το πέος του δεν σημαίνει πως σκέφτεται. Μπορεί, και μάλλον, αυνανίζεται.

Μάνος Χατζιδάκις

10 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...: είστε σίγουρος πως θα το αντέξετε κάτι τέτοιο ;; 2:28 μ.μ.
Nomad είπε...: Ναι. Εσείς;
:); 2:36 μ.μ.
Φαίδρα Φις είπε...: κατ'αρχάς ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση.Πείτε μου όμως, πού θέλετε ν'αναρτήσω? Στον τόπο σας ή στον δικό μου?

περιμένω...

χαιρετισμούς; 2:38 μ.μ.
Nomad είπε...: Στον δικο σας φυσικά!
:)
Χαιρετισμούς; 2:39 μ.μ.
Φαίδρα Φις είπε...: εντάξει,θ'αναρτήσω και στα δύο blog μου ,μια που οι βιβλιοσωροί μαίνονται δίπλα μου σε απόσταση κομένης αναπνοής...
περάστε αργότερα να δείτε...
έχω και το δικό σας κάπου εδώ κοντά...εννοώ αυτό που αναρτήσατε...; 2:46 μ.μ.
Nomad είπε...: Αν δεν το έχετε ήδη διαβάσει, να το κάνετε. Βιβλιοσωροί ε; Μμμ, έχουμε να λέμε. Μια μέρα θα σας μιλήσω για το πωςς διαβάζοντας το Χαρτινο Σπίτι σκέφτηκα ότι μια μέρα θα με βρούν θαμμένο απο κατολίσθηση βιβλίων, αλλά στο βουνό αντι της θαλασσας.
:)
Οποτε θέλετε.; 2:51 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...: τότε δεν μένει παρά να πω "ευχαριστώ" και "περαστικά μας"; 3:42 μ.μ.
Φαίδρα Φις είπε...: μα,ναι θα το ήθελα...
όποτε έχετε χρόνο και διάθεση πείτε μου...; 4:01 μ.μ.
Xνούδι είπε...: χνουδοφιλάκι = φυσικά και γίνεται αποδεκτή η πρόσκληση και ευχαριστώ πολύ.
Καληνύχτα :); 12:02 π.μ.
sylfaen είπε...: Ευχαριστώ για την πρόσκληση!
Μου λείπουν οι βιβλιοσωροί. Δεν θα κλέψω: θα αναφέρω το πιο κοντινό την στιγμή αυτή. Όσο αστείο κι αν βγεί. :); 2:53 μ.μ.