Το μπλουζ της αποθήκης (ενα παιδικό τραγουδάκι)

Είμαι κι εγώ ξεχασμένο παιδάκι σου το μολυβένιο κουτσό στρατιωτάκι σου μ' έπαιζες κάποτε αλλά μεγάλωσες κι είμαι από τότε σα να με μάλωσες Κι εγώ να ζω κι εγώ μαζί σου μη με πετάς στην αποθήκη των παλιών σου παιχνιδιών αυτό το μπλουζ της αποθήκης δεν το αντέχω, θέλω τόσο να σε δω Είμαι κι εγώ ξεχασμένο παιδάκι σου το απαλό χνουδωτό αρκουδάκι σου την αγκαλιά σου μια νύχτα την έχασα να σ' αγαπώ από τότε δεν ξέχασα Κι εγώ να ζω.... Είμαι κι εγώ ξεχασμένο παιδάκι σου κάποτε μ έλεγες το κοριτσάκι σου λίγο ξαπόστασες και με προσπέρασες κι αντί να παίξουμε πήγες και γέρασες Στη Μ.

buzz it!

2 σχόλια:

ΙΩΑΝΝΑ είπε...

"... κι αντί να παίξουμε πήγες και
γέρασες "

.........
Θα μάς τρελάνετε κ.Νομάδα!
Θα διαβάσω και τα υπόλοιπα ποιήματά σας και θα επανέλθω αφού σχηματίσω μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα επί του ποιητικού σας οίστρου!

Nomad είπε...

Είστε πολύ ευγενής, Ιωάννα.

σας ευχαριστώ.

:)