Σχολείον των ντελικάτων εραστών

http://allilografia.blogspot.com/2007/07/blog-post.html


Από τον Αλκίφρονα και τις επιστολές των εταίρων, στον Ρήγα και τα ραβάσια της Βριζίδ και του Λεάνδρου, ένα τσιγάρο δρόμος είναι τελικά. Με δυό τσιγάρα φτάνουμε στο μέλλον. Με τρία κυκλώνουμε το αγαπητικό συναίσθημα στο ντελικάτο ανθρώπινο γένος και κατανοούμε τη συνέχεια του είδους. Κι επειδή αδυνατούμε να κόψουμε το κάπνισμα -ακόμα- επισκεπτόμεθα κατόπιν και τους εξωγήινους, τις καμηλοπαρδάλεις, τους φοίνικες.
Αυτά είναι αυτονόητα για κάθε Βριζίδ κι ακατανόητα για κάθε Λέανδρο. Εξ ορισμού. Ιδού το μόνο Σχολείον: η μνήμη.

(Ευχαριστώ πολύ και συγχαίρω το http://allilografia.blogspot.com/ για την εξαιρετική δουλειά)