Το απόλυτο λαβ στόρι. Και το πιο καθηλωτικό μάθημα ιστορίας μιας ξένης χώρας.
Ποιός Τιτανικος, ποιός Μπεντζαμιν Μπάτον. Ο Ινδός να δεις.
Κι ενα υπόδειγμα σκηνοθεσίας. Με έναν μαγικό τρόπο να ακροβατεί ανάμεσα στις σκηνές φρίκης και ρομάντζου, με εναν υπέροχο τρόπο να δίνει χαπι εντ χωρίς να γίνεται σαχλό.
Νομίζω πως αξίζει ολα τα οσκαρ για τα οποία προτείνεται. Κε Ντάνι Μποιλ τα σέβη μου. Οπως και στους Ινδους ηθοποιούς, που απο τον πρώτο ως τον τελευταίο είναι έξοχοι.
Και για μας τους οπαδούς της θεάς τύχης, μια ευκαιρία να σκάσουμε ενα τόοοοσο χαμόγελο στο "πεπρωμένο". Ε, δεν μπορείς να πολεμήσεις τέτοιο πεπρωμένο όσο κι αν δεν το πιστευεις, απλά το δέχεσαι κι αυτό δημιουργείται.
Μην το χάσετε.
10 σχόλια:
ο,τι Μπόιλ είδα ήταν καλό
ελπίζω κι αυτό
(μυρίζει πολύ κάρυ ; )
κΚΚΜοίρη μου,
ανεπιφύλακτα σας το προτείνω. Θα τα πούμε ελπίζω παλι οταν παιχτεί, κατα το Μαρτη.
:)
κ. Νομάδα
To είδα χθές βράδυ.
Έχετε δίκιο σε όλα που γράψατε.
Στο τέλος της ταινίας θυμάστε το: "Δ. ήταν γραφτό";
Το "πεπρωμένο" είναι για να καθησυχάζει ανθρώπους και συνειδήσεις, νομίζω.
Μόνο που ο Τζαμάλ έκανε πολλά περισσότερο από το να προσαρμοστεί σ' αυτό, το "ακολούθησε" ως ένα σημείο, ίσως μέχρι εκεί που γνώρισε τη Λατίκα.
Στην υπόλοιπη ταινία, το "πεπρωμένο" κυνηγήθηκε λυσσαλέα για να επέλθει.
υ.γ.Αυτό ήταν απόλυτο λαβ στόρι.
Για τον "Τιτανικό" είχα τις αμφιβολίες μου από τη στιγμή που η πρωταγωνίστρια μετά το ναυάγιο σε εκείνη τη σανίδα -αρκετά μεγάλη για να χωρέσει και ο Ιρλανδός αγαπημένος της- δεν του παραχώρησε την ελάχιστη θέση αφήνοντάς τον να παγώνει στα κρύα νερά του Ατλαντικού.
Κυρία ωραία ταινία
:ΡΡΡ
(τώρα που το σκεφτομαι, αν με πειτε και κυρ-Νομαδα, θά εχει ακόμα περισσότερη πλακα )
συμφωνω με ολα οσα λετε, πλην συγχωρείστε την πρωταγωνίστρια, δεν ητο καθίκι, απλώςς είχε μαγαλη περιφερεια.
:ΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡ
κυρ Νομάδα
κου κου τζα!
υ.γ Το "κύριε" μη φαντάζεστε δε σημαίνει ότι σας θεωρώ μεγάλο σε ηλικία -αν και με περνάτε-.
Κάπου είχατε γράψει: "το 1973 ήμουν εννέα" που σημαίνει μόνο πέντε χρόνια μεγαλύτερος μου, γιατί το 1973 ήμουν τέσσερα-. οπότε δεν το λέω από σεβασμό στην ηλικία σας, αλλά από σεβασμό σ΄αυτά που γράφετε!
υ.γ. Αν και σε λίγο(!) καιρό, ένας σεβασμός και στις ηλικίες μας θα΄ναι απαραίτητος!!!!
Πλάκα κάνω! (μιας και δε βάζω τις δικές σας φατσούλες το λέω για να μη παρεξηγηθώ- και το πόσο φοβάμαι τις παρεξηγήσεις δεν είναι για να σας το αναλύω τούτη τη στιγμή)
υ.γ.2 Στο χωριό μου όταν ήμουν μικρή εγώ και σχεδόν όλα τα παιδιά του χωριού τους μεγαλύτερους τούς λέγαμε "θείους" για να νοιώσουμε περισσότερο κοντά τους, σα συγγενείς ένα πράμα.
Ούτως ή άλλως οι μισοί ήταν συγγενείς εξ αίματος οπότε λέγαμε να κάνουμε συγγενείς και τους άλλους μισούς με τις προσφωνήσεις μας!
΄Οταν έρχονταν στο χωριό παιδιά από τη μεγάλη πόλη της Θεσσαλονίκης ή της Αθήνας η "καταγωγή" τους δεν τούς επέτρεπε το "θείε" ή το "θεία".
Και έτσι ο θείος Γιάννης γίνονταν "κύριος Γιάννης" . Αλλά "θείος" ποτέ.
Οπως ακριβώς και για μένα σήμερα. Το "Κύριε Νομάδα" μου το επιτρέπει η καταγωγή μου (ουάου) -η σημερινή, καθότι πολίτης μεγάλης πόλης!!!- αλλά το κυρ-Νομάδα με γυρνάει πίσω.
Πιο πίσω και από το χωριό μου στις ταινίες με τον Κώστα Χατζηχρήστο ως κυρ- Θύμιο οι οποίες από τότε δε μου άρεσαν.
υ.γ3 Έτσι το χατήρι να σάς αποκαλέσω κυρ-Νομάδα μόνο για σήμερα από την επόμενη σκέτο "Νομάδα",μιας και το κ.Νομάδα "έχει πλάκα" αφού το κυρ-Νομάδα έχει περισσότερη όπως ο ίδιος γράψατε.
υ.γ4 Να υποθέσω πως στα μέχρι σήμερα σχόλιά μου γελούσατε με το "κ.Νομάδα" και δε συνεχίζατε από τα γέλια;
Φτου γαμ...
Και συνήθως έγραφα πολλά....
Κουκουτζά σας κι εσάς,
κοιτάξτε, εμείς που είμαστε τα ατυχα παιδιά της πολης και γεννηθήκαμε σε πολυκατοικίες (οι οποίες εδω που τα λεμε θα έπρεπε να γραφονται ποληκατοικίες) εχουμε μαθει να μην παραδινόμαστε στον γελωτα, αλλα να συνεχίζουμε τις δουλειές μας υπομειδιώντας και υποτονθορύζοντας - μη σας πω και υπογείως.
Συνεπως ναι μεν γελούσα, πλην σας ολοκλήρωνα ΚΥΡΑ μου!
:ΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡ
(Μα γιατι σας χαλανε τα εμοτικονια; Αφου εχουν πλακα, να ενα :χοροπηδότικοντοιλαρόν: )
:Ρ
"Μα γιατι σας χαλανε τα εμοτικονια;"
...........
Mετάφραση παρακαλώ... τώρα!
Εμοτικόνια = ;
Υ.Γ. Το ν΄αφήνω τον πληθυντικό και τα "κύριε", ίσως έχει ένα κίνδυνο.
Ξέρετε, προστακτική, διαταγές κλπ.
υ.γ2.Ποιος είπε ότι με χαλάνε;
υ.γ3. "Τα παιδία (εμείς) παίζει;"
Ωραία είναι!
υ.γ4 Και το τσιγάρο να το κόψετε.
Κάνει κακό.
Και έχετε παιδιά να μεγαλώσετε!!!!
Είδατε που δεν απαντάτε χωρίς το "κύριε";
Γειά σας,
καθυστέρησα να απαντήσω επειδή με αποκαλέσατε κύριο.
:ΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡ
(προστατκτική διαταγες; μμμ!!! )
:Ρ
Εμοτικονς = αυτα τα εικονιδια τύπου :Ρ :) κλπ
Δημοσίευση σχολίου