"Η ζωή βιώνεται προς τα εμπρός, αλλά κατανοείται προς τα πίσω"
Δε θυμάμαι πια ποιός το είπε. Αν μπορούσαμε όμως να ταξιδέψουμε πίσω στο χρόνο, θα κατανοούσαμε καλύτερα πράξεις μας που τότε παρέμεναν ακατανόητες. Γιατί πράξαμε έτσι κι όχι αλλιώς σε μια δεδομένη στιγμή; Γιατί αυτό κι όχι εκείνο;
Η ύλη δεν ταξιδεύει -ακόμα- στο χρόνο, όμως οι ιδέες ταξιδεύουν. Ενα ποστ ξέφυγε απο τον έλεγχο κι εξαφανίστηκε. Κάποια στιγμή που το είδα φευγαλέα είχε αλλάξει. Μου είπε ότι στην πραγματικότητα δεν έχει γραφτεί ακόμα. Το "ακόμα", μου τόνισε, αναφέρεται στον δικό μου χρόνο. Μα τότε πως το είδα; Μου είπε οτι το ίδιο είναι η εξήγηση του εαυτού του και των πάντων. "Είμαι αυτό που είμαι", μούγκρισε και ξαναχάθηκε.
Τότε κατάλαβα πως αυτό είναι και το μόνο "ζωντανό" ποστ. Ουσιαστικά, είναι το μόνο μου ποστ. Το απόλυτο. Αυτό που δεν έχει γραφτεί ακόμα και μεταβάλλεται διαρκώς, ξανακοιτώντας και επανερμηνεύοντας τα γεγονότα, ανάποδα στο χρόνο. Ενα μη ποστ, μια δυνητική ύπαρξη, που εμπεριέχει τις ερμηνείες όλων των άλλων που γραφτηκαν ή θα γραφτούν ποτέ.
Που να είναι τώρα;
7 σχόλια:
Καλή ερώτηση!
Στο τέλος της πορείας του λεπτοδείκτη του ρολογιου...
Εκεί σε περιμένει....
Aξιότιμε nomad,
Έβαλα πολλά στοιχήματα με τον εαυτό μου (αλλά και με φίλους μου που τους έδειξα το post σας) για το πως θα ξεμπλέκατε, από το οργουελικό αυτό αδιέξοδο στο οποίο εμπλέξατε τη δομή του blog σας.
Θεωρώ ότι δεν έχασα κανένα από αυτά, καθώς η ισχύς του προβλήματος της γιαγιάς μου (βλέπε σχόλιό μου σε εκείνο το post) ήτο μαγαλύτερη από αυτήν της πρωτοτυπίας του παιγνίου σας…
Aσφαλώς, βέβαια, σας θεωρώ έξοχο διαχειριστή του λόγου, αλλά και του blog σας, οπότε υπέθετα ότι το Header No2 θα είχε ημερομηνία λήξης, ακόμα κι αν «έτρωγε» ενέσεις ηθικού, που και που, ή έπαιρνε αναβολικά.
Φυσικά δεν θα μπω στην διαδικασία ανεύρεσής του, αφενός διότι δεν συμμετέχω σε blogοπαίχνιδα, και αφ ετέρου διότι θα το αναστήσετε όποτε εσείς επιλέξετε, και όχι όποτε η κοινή γνώμη το επιβάλλει. Πράγμα που θεωρώ βέβαιον ότι θα συμβεί κάποια στιγμή, διότι θα ήταν άδικο να κρατήσετε KAI τα σχόλια μόνο για τον εαυτό σας.
Ξέρω ότι τα σχόλιά μου μπορούν να νιώθουν ασφαλή εδώ.
Y.Γ.
«Μου είπε οτι το ίδιο είναι η εξήγηση του εαυτού του και των πάντων.» είπατε.
Mα η εξήγηση των πάντων δεν είναι «42», όπως πιστεύαμε όλοι;
hdd345f,
κι εμένα καλή μου φάνηκε!
:Ρ
ακανόνιστη,
λες; Στο τέλος του χρόνου, μμμ...
:)
Κατάσκοπε,
η γιαγιά σας είναι μια σοφή γυναίκα. Αντίθετα το ποστ που χάθηκε δεν ηταν σοφό, αλλιώς θα παρέμενε στο χρόνο του και δεν θα ξενιτευόταν σε ξένους χρόνους. Η ανακάλυψή του δεν συνιστά μπλογκοπαίχνιδο, αλλά άσκηση με τον εαυτό μου, δεδομένου ότι δεν γνωρίζω (αν θελετε, δε θυμάμαι) που βρίσκεται. Οποτε αλλαζει η ημερομηνία φροντίζω να σβήνμω και μια ακόμα άγκυρα, μέχρι να μην έχει πια καμιά αγκυρα που να μπορεί να βρεθεί μέσω αυτής, παρά μόνο συνειρμικά μέσω άλλων ποστ. Σε κάθε περίπτωση είναι μια άσκηση που δε γυρεύει συμμετοχή, μα και δεν την αρνείται, αν κάποιος επιχειρήσει να το βρει και να σχολιάσει εκεί. Φυσικά ολα τα σχόλια που έγιναν ή θα γίνουν, διατηρούνται αυτούσια. Σε αυτά τα σχόλια εξάλλου υπολογίζω κάποια στιγμή να εμφανιστεί ο μαγικός αριθμός.
Σας ευχαριστώ για τα ψάρια!
:Ρ
;-)
42, 42 είναι η απάντηση, μην το συζητάμε.
xero ki ego pou pane ta post otan they are reported missing..been away for a while over a month wandering likeyour missing post came back with hardly any answers kala pou sas vrika akomi edo
Δημοσίευση σχολίου