Ξέχνα τι είναι έξω

Μάθε τι έχει μέσα.Διαβάζοντας ένα κείμενο που το βρίσκεις ενδιαφέρον και καλογραμμένο, δοκίμασε να το αντιγράψεις με το χέρι, να το πληκτρολογήσεις.Βάλε bold σε εκφράσεις ή λέξεις που θεωρείς ακαταμάχητες και πρόβαλέ τις σε μέγεθος πάνω από 20.Αυτά που δεν αντέχεις, πληκτρολόγησέ τα με 8άρια.Αν υπάρχει κάτι που δεν καταλαβαίνεις,μετάτρεψέ το σε χοντρά greeklish.Στο τέλος ,θα εμφανιστεί ένα γραφιστικό έκτρωμα, που ωστόσο θα γνωρίζεις καλά και δεν θα σου κρύβει μυστικά.To είδες καλά; το χάρηκες; λοιπόν, αυτό το ποθητό κείμενο εκφράζει, στην νέα του μορφή, την αναγνωστική σου επάρκεια.Επειδή φέρθηκες ως αναγνώστης, όχι ως συγγραφέας.Πάρε όλα τα εικοσάρια, κάντους ένα copy+paste σε μιά λευκή σελίδα.Χτίσε εκατό δικές σου λέξεις πάνω στα "έγκυρα" και επιλεγμένα από σένα τον ίδιο στοιχεία.Στο τέλος, το δικό σου κείμενο,θα έχει μερικά αδιόρατα στοιχεία του αρχικού, αλλά θα είναι μιά άνοστη σούπα, πράγμα καλό, αφού αποξένωσες λαμπρά υλικά από το τελικό ύφος.Και ο τελικός σου στόχος πρέπει να είναι η απόκτηση ιδίου ύφους.Αφού τελειώσεις κι από αυτό, δοκίμασε τον καμβά. Πάρε το αρχικό κείμενο και δούλεψέ το ανάποδα.Κράτα μόνον τα άρθρα και αντίστρεψέ τα όλα: όπου γράφει "θέλω", αντικατάστησε με το "δεν θέλω", άν γράφει "ήπιος", αντικατάστησε με το "ταραγμένος".Αν το κείμενο είναι επαρκές, τότε η ανάποδη επεξεργασία τουθα βγάλει επίσης ένα επαρκές αποτέλεσμα.Αν όχι, ο συγγραφέας που βρήκες το κείμενό του ενδιαφέρον και καλογραμμένο, έχει ρητορικές καταβολές,προσέχει μόνον την καλή και όχι την ανάποδη του λόγου του, πράγμα εφήμερο.Παράδειγμα:με την πρώτη σταγόνα της βροχής σκοτώθηκε το καλοκαίρι.Αντίστροφη επεξεργασία:Στην τελευταία πέτρα του βουνού,γεννιέται ο χειμώνας.Ομόλογο,αλλά του λείπει το ύφος,αφού ο Ελύτης διαμορφώθηκε από τους αναγνώστες του κι εσύ είσαι γιά την ώρα ικανός να ανακαλύπτεις τι έχει μέσα στο κουτί,δεν έμαθες να γράφεις.Η γνώση του εσωτερικού μιάς κατασκευής σε κάνει ένοικό της, όχι αρχιτέκτονά της. Μαθαίνοντας την ψύχα ενός κειμένου με άκρως εξωστρεφή κριτήρια, γλυτώνεις μιά και καλή την ψευδαίσθηση ότι ο δημιουργικός λόγος έχει να κάνει με τα νοήματα που του φορτώνουμε.Πιές τώρα μιά μπιρίτσα και συνεχίζουμε άλλη φορά Πετεφρης, 6/8/06 ΟΤΑΝ ΛΑΛΕΙ ΤΟ ΑΔΕΙΟ ΚΛΟΥΒΙ../1 http://petefris.blogspot.com/2006_06_01_archive.html Αντιγράφοντας ένα κείμενο που δεν το βρίσκεις αδιάφορο και κακογραμμένο, δοκίμασε να το οργώσεις με το άροτρο, να το χωνέψει η γη σου. Βγάλε τα μικρά στοιχεία από τις εκφράσεις ή λέξεις που θεωρείς ανεπαρκείς και μίκρυνε ακόμα και τη στίξη. Αυτά που αντέχεις, σκάψε τα με την αξίνα.Αν υπάρχει κάτι που δεν αλέθεται, άφησέ το ως έχει, είναι ο βράχος. Στο τέλος ,θα εμφανιστεί ένας γραφικός κήπος, που ωστόσο γίνει ο λαβύρινθός σου και θα είναι γεμάτος μυστικά. Εκλεισες αρκετά τα μάτια; Σε βασάνισε αρκετά ; λοιπόν, αυτό το κηπάριο εκφράζει, στην νέα του μορφή, την δημιουργική σου ανεπάρκεια.Επειδή φέρθηκες ως γραφιάς, όχι ως αναγνώστης. Πάρε όλα τα βράχια, κάντους μια μεταμόρφωση σε μιά μαύρη σελίδα. Γκρέμισε εκατό οικειοποιημένες φράσεις πάνω στα ξένα πετράδια. Στο τέλος, το δικό σου κείμενο,θα έχει μερικά αδιόρατα στοιχεία του αρχικού, αλλά θα είναι μιά άνοστη σούπα, πράγμα καλό, αφού αποξένωσες λαμπρά υλικά από το τελικό ύφος. Και ο αρχικός σου στόχος πρέπει να είναι η αποδόμηση αυτού του ύφους. Αφού ξεκινήσεις από αυτό, δοκίμασε τον καμπά. Πιέ το αρχικό μπουκάλι και δούλεψέ ίσια.Κράτα μόνον τη φιάλη και αντίστρεψέ τα όλα: όπου γράφει "θέλω", αντικατάστησε με το "δεν θέλω", άν γράφει "ήπιος", αντικατάστησε με το "ταραγμένος".Αν το κείμενο είναι ανεπαρκές, τότε το δεύτερο μπουκάλι θα βγάλει επίσης ανεπαρκές αποτέλεσμα.Αν όχι, ο συγγραφέας που βρήκες το κείμενό του ανούσιο και κακογραμμένο, έχει ηρωικές καταβολές, προσέχει μόνον την καλή ζωή και όχι την ανάποδη του λόγου του, πράγμα αιώνιο.Παράδειγμα: Στην τελευταία πέτρα του βουνού,γεννιέται ο χειμώνας.Αντίστροφη λιθοτριψία: με την πρώτη σταγόνα της βροχής σκοτώθηκε το καλοκαίρι. Εύλογο,αλλά διαθέτει το ύφος,αφού ο αναγνώστης διαμορφώθηκε από τον Ελύτη του κι εσύ είσαι γιά την ώρα ανίκανος να ξεχάσεις τι έχει μέσα στο κουτί,δεν ξέχασες να διαβάζεις. Η εθελούσια λησμοσύνη του εξωτερικού μιάς κατακρήμνισης σε κάνει αρχιτέκτονά της, όχι θεατή. Ξεχνώντας την στιβαρότητα ενός βράχου με άκρως εσωστρεφή κριτήρια, φορτώνεσαι μιά και καλή την επίγνωση ότι οι καταστροφικές πράξεις δεν έχουν να κάνουν με τα ανόητα που τις μικραίνουν. Πιές τώρα μιά μπιρίτσα και συνεχίζουμε άλλη φορά –πάντα υπάρχει χώρος για μια μπυρίτσα. ΥΓ. Ευχαριστώ τον πετεφρή, προφανώς.