Τα πάθη σου τα λάθη σου όλοι θα μάθουν τώρα Και τα δικά σου τ’ άπλυτα θα βγάλω όλα στη φόρα Για την καρδιά μου που άρπαξες σα νά’τανε μπουγάδα Οι μπάτσοι να σε πιάσουνε και να σε παν στη ΓΑΔΑ Σε πίστεψα σ’ αγάπησα φτηνή κακούργα ψεύτρα Κι εσύ μ’ εκμεταλεύτηκες τρισάθλια παλιοκλέφτρα Με άπλωσες σ’ ένα σκοινί με δέκα μανταλάκια Κι έκατσες από κάτω μου χτυπώντας παλαμάκια Ολα σου τα συγχώρναγα γιατί είχες μάτια πλάνα Που να στα βγάλουνε μωρή μπαμπέσα και ρουφιάνα Και νάμαι τώρα πού’φτασα στο όχι περαιτέρω Με τον κεσέ γιαούρτωμα στα μούτρα θα σου φέρω Κι όπως θα είσαι άπλυτη ελεεινή βρωμιάρα Και θα στριγλίζεις άχαρα σαν την στραβή κιθάρα Θα σου βαράω τώρα εγώ κυρά μου παλαμάκια Που θα στεγνώνεις στο σκοινί με δέκα μανταλάκια :) (Ρεμπέτικο) (αλαααααα) Αφιερωμένο στη συνδημιουργό, δηλαδή στο Λ.
2 σχόλια:
Αξεπέραστο!
Κρίμα που δεν τα΄διάβαζα τόσο καιρό.
Αυτό μάλιστα θα εκτυπωθεί και ίσως (ίσως λέω) το βάλω και στο ψυγείο!Με μαγνητάκι.
Κοιτάξτε Σουρής δεν είσαστε όμως του φέρνετε κάπως.
Συγχαρητήρια λοιπόν και στην συνδημιουργό, δηλαδή στο Λ(ενάκι;) σας.
υ.γ. Αφού σάς διαβάζουμε κ. Νομάδα τι να κάνουμε;
Οπότε δεν μπορείτε να κρύβετε ...λέξεις!!!
Τα συγχαρητήρια οντως της ανήκουν.
Αυτο μαλιστα, είναι οντως καλό (δεν ειμαι επιεικής κριτής του εαυτού μου συνηθως, το πιστευω ομως αυτό) και νομίζω οτι εαν κάποιος του εβαζε καταλληλη μουσική θα γινόταν και ενα τραγούδι που θα το τραγουδούσαν με χαμόγελο πολλοί και για αρκετό καιρό, δηλαδή ενα τραγούδι που πέτυχε το σκοπό του.
Να σας προτείνω αντι να το βαλετε στο ψυγείο με μαγνητάκι, να το κρεμασετε κάπου με μανταλάκι.
:Ρ
Δημοσίευση σχολίου