7+1 σκέψεις για το γονίδιο της περιέργειας



Ο Ρούσσος Βρανάς διερωτάται προχθές στα "ΝΕΑ":

Τι κάνει...


... κάποιος όταν τα έχει όλα και δεν του λείπει τίποτα; Για να δώσει απάντηση σε αυτό το ερώτημα, το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ έκανε μια έρευνα με μερικά ευτυχισμένα ποντίκια. Έβαλαν τα ποντίκια σε έναν λαβύρινθο πολυτελείας, με όλα τα κομφόρ που θα μπορούσε ποτέ να επιθυμήσει ένα σύγχρονο τρωκτικό: σέξι θηλυκά, άφθονη μάσα, παιχνίδια, τηλεόραση πλάσματος. Αυτός ο παράδεισος είχε όμως μια παγίδα. Στην άλλη άκρη του λαβυρίνθου, οι επιστήμονες κατασκεύασαν ένα διαδρομάκι με μια ηλεκτροφόρο σχάρα στο δάπεδο, που οδηγούσε σε έναν απόλυτα άδειο θάλαμο τον οποίο δεν μπορούσαν να δουν τα ποντίκια. Για να φτάσουν εκεί, έπρεπε να πατήσουν στη σχάρα και να ψηθούν. «Θα το κάνουν;» ήταν το ερώτημα που απασχολούσε τους επιστήμονες. Θα αποφάσιζαν αυτά τα ευτυχισμένα και καλοζωισμένα ποντίκια να ψηθούν στη σχάρα χωρίς κανέναν προφανή λόγο; Είχαν τα πάντα. Γιατί να πάνε να βασανιστούν για κάτι άγνωστο και μάλλον περιττό; Να τι συνέβη. Αφού απόλαυσαν μερικές εβδομάδες τον παράδεισό τους, τα ποντίκια άρχισαν ένα ένα να γυροφέρνουν τη σχάρα. Και ύστερα, όλα ανεξαιρέτως αποφάσισαν να υποστούν το μαρτύριο του περάσματος, μόνο και μόνο για να δουν τι υπήρχε στον άλλο θάλαμο. (...)


http://www.tanea.gr/default.asp?pid=10&ct=13&artid=4540651

Ο Guy Adams του "απαντά" σήμερα στο ΒΗΜΑ:


Είναι οι τελευταίοι επιζώντες ενός σφριγηλού πολιτισμού της λίθινης εποχής, με τη δική του θρησκεία και τη δική του γλώσσα, που ονόμασε το καθετί: από τα πλάσματα των τροπικών δασών ως τα άστρα του ουρανού.


Σήμερα μόλις πέντε άνθρωποι αποτελούν τον εναπομείναντα πληθυσμό της φυλής Ακουντσού, μιας αρχαίας φυλής του Αμαζονίου η οποία μόλις πριν από μία γενεά είχε εκατοντάδες μέλη και εξολοθρεύθηκε από ένα τραγικό μείγμα εχθρότητας και εγκατάλειψης. Αυτή η κοινότητα ιθαγενών της Βραζιλίας προ ημερών ήλθε πιο κοντά στην εξαφάνισή της, με τον θάνατο του έκτου μέλους της, μιας ηλικιωμένης γυναίκας με το όνομα Ουρουρού .

Πέθανε από γηρατειά την 1η Οκτωβρίου σε μια καλύβα φτιαγμένη από άχυρα και φύλλα. Τα νέα του θανάτου της έγιναν γνωστά από υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οι οποίοι αγωνίζονται την τελευταία δεκαετία για να σώσουν τον τόπο από την αποψίλωση των δασών. Πολλοί Ακουντσού σφαγιάστηκαν το 1990 από υλοτόμους. Πλέον όμως η εξαφάνιση της φυλής είναι αναπόφευκτη, αφού κανένα από τα επιζήσαντα μέλη της δεν είναι σε ηλικία αναπαραγωγής.

Ο προαναγγελθείς αργός θάνατος της φυλής συνδέεται με μια από τις πιο επιτυχημένες γενοκτονίες στην ανθρώπινη ιστορία. Η μοίρα των Ακουντσού θεωρείται από κοινωνικούς ανθρωπολόγους τυπικό παράδειγμα των κινδύνων που αντιμετωπίζουν φυλές που δεν έχουν ανακαλυφθεί ακόμη, κατά την αποκαλούμενη «πρώτη επαφή». Μεγάλο μέρος της ιστορίας των Ακουντσού είναι, για προφανείς λόγους, μη καταγεγραμμένη. Για χιλιετίες ζούσαν απαρατήρητοι, βαθιά μέσα στο τροπικό δάσος του κρατιδίου Ροντόνια, μια απόμακρη περιοχή της Δυτικής Βραζιλίας, κοντά στα σύνορα με τη Βολιβία. Κυνηγούσαν αγριογούρουνα, τάπιρους και διατηρούσαν στα χωριά τους μικρούς κήπους, όπου καλλιεργούσαν καλαμπόκι και μανιόκες.

Τη δεκαετία του ΄80 υπογράφηκε η θανατική τους καταδίκη: αγρότες και υλοτόμοι κλήθηκαν να «εξερευνήσουν» την περιοχή, κόβοντας δένδρα βαθιά μέσα στο δάσος, μετατρέποντας την άλλοτε άγρια φύση σε επικερδή χωράφια καλλιέργειας σόγιας και ράντσα με βοοειδή.


http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artId=293707&dt=14/10/2009

Α.
Είχα μια γάτα που την έλεγαν Μπιοντέτα.
Δεν της έμαθα να πιάνει ποντίκια και πάντα την ταίζαμε καλά.
Κι ομως εκείνη, απο καιρό σε καιρό, άφηνε στο χαλάκι του μπαλκονιού κάποιο πνιγμένο ποντίκι, να μας ευχαριστήσει για το φαγητό.
Μια μέρα η περιέργεια σκότωσε και τη γάτα.
Εφαγε τη φόλα που κάποιος προόριζε για τη σκύλα μου.
Σε αντίθεση με τη σκύλα, που την έχω σώσει δυό φορές απ του χάρου τα δόντια γιατι ήρθε να ζητήσει βοήθεια, η Τέτα δεν σώθηκε. Δεν έσπευσε να με βρει πριν λιποθυμήσει. Πήγε να το αντιμετωπίσει μόνη της. Και τη βρήκε ο γείτονας νεκρή πριν λίγο καιρό.
Εκτοτε ακούμε ξανά τα ποντίκια στους κισσούς.
Ο μπατζανάκης μου έκοψε τότε τον κισσό στο μπροστινό πευκο επειδή είναι, λέει, φωλιά ποντικιών.
Τα φοβάται τα ποντίκια. Ο κισσός είχε φτάσει στα 4 μέτρα ύψος.
Τον κισσό δεν τον φοβάται;

Β.
Σκέπτομαι ότι οι ανθρωποι νομίζουμε πως είμαστε ανώτεροι από τα ποντίκια, επειδή κάποιοι, όπως οι Ακουντσού (η εγώ εδώ και τώρα, ως τελευταίο εναπομείναν μέλος της φυλής των καμηλόρδων :Ρ)  μερικοί απο εμάς τέλος πάντων, όταν θα τα έχουμε όλα και δε θα μας λείπει τίποτα, ίσως και να νικήσουμε το γονίδιο της περιέργειας. Εαν εμένα με έβαζαν τώρα ας πούμε στο χρυσό κλουβί, δε νομίζω ότι θα είχα την ίδια περιέργεια που θα είχα νεότερος να δω τι υπάρχει μετά απο τη σχάρα της ψησταριάς. Εκεί θα καθόμουν να ρορόνιζα σαν ευτυχισμένος γάτος -για να μη μαζευτούνε και ποντίκια. Ισως επειδή αυτό είναι κοινός τόπος, οι πάντες φροντίζουν να μην τα αποκτήσουμε ποτέ όλα, ώστε να μην υποβάλλουμε εαυτούς σε τέτοια ψυχοφθότα διλλήμματα. Τους ευχαριστούμε!


Γ.
Η ελευθερία είναι κι αυτή μια σχετικότητα. Δεν το κατανοούσα νέος, αλλά τώρα ξέρω πως αν δεν υπάρχει τίποτα απολύτως ανεξάρτητο επι γης, ετσι και η αφηρημένη -και ταλαίπωρη- αυτή έννοια, εξαρτάται από συνθήκες. Είσαι ας πουμε σκλάβος όταν δε μπορείς να γυρίσεις τον κόσμο επειδή έχεις πια παιδί; Το παιδί είναι η αλυσίδα σου η μηπως το αλλοθί σου; Κι ακόμα, έχεις την ιδια επιθυμία να εξερευνήσεις το σύμπαν στα 50 σου, με αυτήν που είχες στα 25; Και ποτε είσαι πιο ελευθερος; Οταν μπορείς να κάνεις οτιδήποτε και δεν πράττεις το παραμικρό απο φόβο, ή όταν μπορείς να κάνεις μόλις 2 πράγματα και πράττεις εκείνο που σου λέει η συνείδησή σου, κόντρα στο άλλο που σου λέει η τσέπη σου; Οταν παντρευεσαι τη γυναίκα που αγαπας η όταν την εγκαταλείπεις γιατί στον κόσμο υπάρχουν πολλά σώματα ιδρωμένα  και αρκετές αγάπες, αρκεί να μην αγαπας καμιά; Οταν  θυσιάζεις χρόνο και ζωή στην υπηρεσία μιας, όποιας,  ιδέας η όταν δεν υπηρετείς κανάναν και τίποτα, γιατί  ιδεολογία σου είναι αποκλειστικά η δική σου ευζωία;

Δ.
Κι απο την άλλη, σκέπτομαι ότι μέσα στην ανωτερότητά μας, οι άνθρωποι είμαστε κατώτεροι απο τα ποντίκια, γιατί κανένα ποντίκι ποτέ δεν πήγε να εξολοθρεύσει άλλα ποντίκια που, ευτυχισμένα καθώς ήσαν στον παραδεισό τους, δεν ενδιαφέρονταν να έρθουν σε επαφή με τον ποντικοπολιτισμό παρά κάθονταν κι έξυναν τα μουστάκια τους πάνω στις τοπικές κεφαλογραβιέρες. Κανένα ποντίκι ποτέ δεν επιθύμησε να πεθάνει η γάτα του γείτονα, όλα του δικού τους σπιτικού τις γάτες  περιέπαιζαν. Πάντα κι εξαποανέκαθεν στον ποντικόκοσμο. Εμείς, επιθυμωντας διακαώς αρκετοί τη θανάτωση της γειτονικής ψιψίνας, συμβάλλουμε προφανώς στην αύξηση του ποντικοπληθυσμού, προκειμένου να αποδεικνύουμε στους αιώνες ότι, αν και αριθμητικά λιγότεροι, παραμένουμε ποιοτικά ανώτεροι. Η ανωτερότητά μας αποδεικνύεται και απο το γεγονός της φάκας. Στη σταδιοδρομία μου ως κάτοικος σοφίτας στην εξοχή, έχω τελέσει τουλάχιστον μια γενοκτονία ανάλογη με αυτή των Ακουντσού, στο ποντικίσιο της. Ολοκληρες φαμίλιες πονηρών αρούρηδων εξολοθρεύτηκαν με αυτό το πονηρό εργαλείο, ενισχυμένο με λίγη φλούδα γραβιέρας. Το εγκλημά τους ήταν ότι, όπως και τα ποντίκια του Χαρβαρντ, δεν τους εφταναν τα χαρτικά και πλαστικά της αποθήκης, ήθελαν να δουν τι υπάρχει και προς την έξοδο. Εγώ, σοφότερος, δεν ήθελα να δω στα ενδότερα της σοφίτας.

Ε.
Κι εντέλει όλοι θα πεθάνουμε σαν τους τελευταίους Ακουντσού και ως τότε θα ταλαιπωρηθούμε σαν τα δυστυχισμένα ποντίκια που περασαν την ψησταριά όχι απο περιέργεια, αλλα απο ελπίδα. Γιατί για  μας η ψησταριά είναι καθετη και θυμίζει καγκελα φυλακής. Δεν παμε να ξεφύγουμε απ την ευτυχία, την κυνηγάμε. Κι όσοι τελικά τη γλιτώσουν, θα το μετανοιώσουν μόλις μας βρουν οι εξωγήινοι, (που να το δείτε γιατι η ζωή είναι  μια μελέτη στην ειρωνεία, θα μοιάζουν με ποντίκια).

Ζ.
Να θυμηθώ να αγοράσω απο εκείνο το καινούργιο τυρί. Είμαι περίεργος.



ΥΓ.

Την αναστολή της λειτουργίας του 4ου Νηπιαγωγείου Αργυρούπολης από την Πέμπτη 15 Οκτωβρίου έως και τη Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2009, αποφάσισε ο Νομάρχης Αθηνών Γιάννης Σγουρός.

Η αναστολή της λειτουργίας του 4ου Νηπιαγωγείου Αργυρούπολης, κρίθηκε αναγκαία, για προληπτικούς λόγους και προς αποφυγή δυσάρεστων περιστατικών, έπειτα από τη σημερινή μυοκτονία που διενεργήθηκε εξαιτίας της εμφάνισης τρωκτικών στους χώρους στέγασης του Νηπιαγωγείου. Το Νηπιαγωγείο θα λειτουργήσει και πάλι κανονικά την Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2009.

(Φήμες για την ύπαρξη μιας σχάρας που είχαν φτιάξει τα περίεργα νήπια και οδηγούσε σε μια κενή καταπακτή, δεν επιβεβαιώθηκαν)

~

+1.
Και μια που μιλάμε για την περιέργεια, έχω μια απάντηση για όποιον αναρωτιέται -αν υπαρχει κανείς- γιατί χάνομαι. Κοιταξα τα στατιστικά όσων διαβάζουν το βλογ, τι ζητάνε κι ηρθαν εδώ όσοι δεν είναι τακτικοί αναγνώστες. Τα αποτελέσματα μου απέδειξαν πως οσο κι αν νομίζει κανείς ότι κάτι αξίζει ο λόγος του, η κινητήριος δύναμη που θα τον κάνει η όχι ευρύτερα γνωστό στο νετ, είναι τα μουνάκια.
Θα μου πεις δεν τοξερες; Θα σου πω τοξερα, αλλα τώρα κουραστηκε το μουνάκι μου.


 20.81% μουνακια


 9.25% σοδομία

 4.62% fraseis agapis

 2.31% ανοιχτα ποδια

 2.31% χυνω

 2.31% ερωτικες φρασεις

 1.73% ????????

 1.16% moynakia.com

 1.16% free sex μουνακια

 1.16% moynakia gr

 1.16% μουνακια σε δρασ%9

 1.16% σολοικη

 1.16% nomads tale

 1.16% φωτο μουνακια

 1.16% φράσεις ερωτικές

 1.16% παρτουζα με 2 άνδρες

 1.16% www.χυνω

 1.16% όποιος σιωπά, συγκατανεύει

 1.16% nomads tales

 1.16% roz moynakia

 1.16% munakia.gr.

 1.16% ??????? ?????? ?? ?????

 1.16% σοδομια

 0.58% παρτουζα με τον πατερα

 0.58% fraseis erwtikes

 0.58% εποχιακές ιώσεις

 0.58% kavles.net

 0.58% πως χτυπα δυνατα τ%c

 0.58% θελω να δω μουνια

 0.58% μελισσια που ψηφιζ%c

 0.58% πουτανεσ για παρτουζα

 0.58% κουκου βασιλικη

 0.58% τον άλλο τον εκτιμάμε για τον χαρακτήρα του

 0.58% μπλου κουρασαο

 0.58% γδαρσιμο του π%b

 0.58% μουνακια φωτο

 0.58% agapis fraseis

 0.58% poly kala moynakia

 0.58% μουνάκια

 0.58% επιπλο πορτ μαντω

 0.58% nomad tales

 0.58% επανασταση για την καβλα της

 0.58% ιστοριες με παρτουζες

 0.58% nomad γραμμενο

 0.58% μουνακια που χυνουν

 0.58% ζωγραφιζω αεροστατο

 0.58% αντιθετο κου κου

 0.58% ???????? ????????.

 0.58% εποχιακεσ ιωσεισ

 0.58% ρολογια τοιχου κουκος

 0.58% καστανη γυναικα στον ονειροκριτη

 0.58% h κραυγή

 0.58% ζωγραφιζει με αμμο ουκρανη ζωγραφοσ

 0.58% διασημοι με διπολικη

 0.58% λεξη καργιολα

 0.58% τροποι που χυν

 0.58% ρολόγια τοίχου μ

 0.58% celexa

 0.58% παρτουζες μια γυναικα δυο αντρες

 0.58% ασχημοπαπο φωτο

 0.58% παρτουζεσ

 0.58% jumbo αρκουδος

 0.58% blogspot ????????

 0.58% σκιτσα ανθρωπων

 0.58% μουνακια σε δραση

 0.58% τι κάνει των μεγαλ

 0.58% υπαρχει κινδυνος αν χυσω στον κωλο?

 0.58% ερωτικές φράσεις ποιητών

 0.58% τι σημαινει καργιολα

 0.58% μάνα, λες να είναι κληρ

 0.58% τροποι να ξανακερδισω την γυναι%c

 0.58% πορτ μαντω

 0.58% γουσταυος φλωμ

 0.58% παρτουζεσ μουνια

 0.58% εξηγησεισ σε συμβολα-σημαδια χαρτων

 0.58% αγέλαστος πέτρα τσάρλι τσάπ

 0.58% ζουζουνια σφου

 0.58% ερασιτεχνικες φωτο με μεγαλα βυζια

 0.58% o κοσμοσ τησ καβλασ

 0.58% ???????? ?????????

 0.58% ερωτικές φράσε

 0.58% βιτσιες στον κωλο

 0.58% εποχιακες ιωσεις

 0.58% ???????

 0.58% agapi fraseis

 0.58% βιντγκεστάιν

 0.58% ?? ?????? ??? ???????

 0.58% επιπλα πορτ μαντο

buzz it!

8 σχόλια:

Σελιτσάνος είπε...

Εντάξει,έχετε ένα 0.58%γουσταυος φλωμ και ένα 0,58%βιντγκεστάιν.Μην παραπονιέστε λοιπόν.
(Αλήθεια,αυτά τα μουνάκια πού είναι επιτέλους;)

Ανώνυμος είπε...

:)

katerina είπε...

Να συνηγορήσω υπέρ του κ. Σελιτσάνου. Που πάτε αγαπητέ μου χωρίς μουνάκια τη σηερον ημερα; Εσείς πως ειναι δυνατόν να παραβλέπετε και να μην κυβερνατε το ιστολογιο σας βασει των δημοσκοπήσεων;

Θα μου πεις κι ο άλλος που το εκανε τι καταλαβε; Ε, πως 6 χρονια απολαυσε. Γιατί όχι και εσείς;

vague είπε...

Ελπίζω οι επιστήμονες του πειράματος να κατέληξαν στο σωστό συμπέρασμα: Τα ποντίκια προφανώς δεν ενδιαφέρονται για την ευτυχία -είναι κόντρα στη φύση τους. Θέλουν μόνο να ζουν φυσιολογικά. Πήγαν στη σχάρα γιατί έλπιζαν, μετά από αυτή, να βρουν μια φυσιολογική ζωή. Δεν είναι φυσιολογικό να είσαι ποντικός και να τα 'χεις όλα - να μη σου λείπει τίποτα.
;)

Adis είπε...

Δεν είναι στην φύση του ανθρώπου να τα 'χει όλα. Αν ένας άνθρωπος κάποια μέρα τα αποκτήσει όλα τότε σημαίνει ότι ξεπέρασε τη φύση του και πλέον είναι τουλάχιστον υπεράνθρωπος, αν όχι θεός. Πράγμα πολύ δύσκολο, αν όχι απίθανο. Πέρα από αυτό όμως, πιστεύω ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων που θα έφταναν (αν έφταναν) σε αυτό το σημείο θα επέλεγαν την αυτοκτονία αντί της περιέργειας. Για να κάνεις μια κίνηση πρέπει να υπάρχει σκοπός/στόχος. Η περιέργεια έχει σκοπό τη γνώση σε πάνω σε κάτι άγνωστο. Αν τα 'χεις όλα δεν υπάρχει τίποτα άγνωστο, άρα δεν υπάρχει σκοπός. Πράγμα που σημαίνει ότι παύει να υφίσταται και η περιέργεια. Δεν νομίζω ότι τα ποντίκια μπορούν να το σκεφτούν αυτό. Απλά πηγαίνουν εκεί που τους πάνε τα πόδια τους..

Nomad είπε...

Σελιτσάνε,

δεν παραπονιέμαι, απλά ψιλοβαρέθηκα (και δεν εχω οιστρο, οπότε το ρίχνω στα μουνάκια που παντα φταίνε για όλα -ασε που είναι αφαντα :Ρ)Απο την αλλη σκέπτομαι οτι το 0,58% είναι ηδη πολύ. Ας πουμε, ποτέ δεν πας εκείνη τη βόλτα που θα θυμάσαι σε όλη τη ζωή σου μαζί με το 20% των ελλήνων που έχουν πόδια (κατά το έχουν προσβαση στο νετ :Ρ) Πας με εναν, δυό, τρείς, πεντε ανθρώπους. Η αληθεια -αν δε βαριόμουνα και είχα καποια εμπνευση της προκοπής- είναι οτι κι ενας μου φτανει.
:)

ηδδ345φ,

εσείς παντοτε με αποκαλύπετε.



Κατερίνα,

μα τα θελω τα μουνάκια. Απλα δεν μου κάθονται, γιαυτό γκρινιάζω. Ουυυυ να χαθουνε.

:)))

Συνοδοιπόρε,

μα γιατι δεν είναι φυσιολογικό; :Απο τις συνθηκες εξαρταται κι αυτο. Αν είσαι ας πουμε, ποντικός στη σοφίτα μου, μέχρι να σε πιασει η φακα τάχες όλα, ακομα και τσουλήθρα σε τρομερή σκαλωσιά μπορούσαν να κανουν!

:ΡΡΡ

Αντις,

γιατι δεν ειναι στη φύση του ανξηθρώπου να τάχει ολα; Εγώ νομίζω πως ε΄'ιναι, απλά δεν έχουμε ακόμα γίνει αυτό που είμαστε (νιτσε) και στο μελλον θα ειμαστε αθανατοι, καλοί, παρόλα αυτα εξελίξιμοι και θα ταχουμε ολα. Τοτε βεβαια, θα καταλάβουμε το ποίημα του Χριστιανόπουλου, που σας αφιερώνω:

"Τώρα που βρήκα πια μίαν αγκαλιά,
καλύτερη κι απ' ό,τι λαχταρούσα,
τώρα που μου 'ρθαν όλα όπως τα 'θελα
κι αρχίζω να βολεύομαι μες στην κρυφή χαρά μου,
νιώθω πως κάτι μέσα μου σαπίζει"

:)

Ανώνυμος είπε...

"με έναν,δυο,τρεις, πέντε ανθρωπους"

αυτό ήταν το ρεζουμέ του ποστ

Κ.Κ.Μ.

[Germanos] είπε...

Σημερα το πρωι ανακαλυψα ενα ποντικι στην αποθηκη κατω απο ενα ξεχασμενο πορτ μαντό και καπως ετσι ενεργοποιήθηκε το γονιδιο της περιεργειας για να σας βρω στο γκουγκλη

Ενδιαφερον αρθρο μολαταυτα